Zondag 18 februari

Vandaag naar het vulcano park. National park Timanfaya. Maar gezien de straffe wind nog even in El Golfo gaan kijken naar de golven. Mooi om te zien hoe het water tegen de rotsen botst en veel fijne nevel veroorzaakt.

Hadden geen idee wat we van het vulcanopark kunnen verwachten. Maar blijkt dat er 2 plekken zijn om het park in te gaan. De eerste parkeerplaats daar staan allemaal dromedarissen met zitjes op hun rug. In optocht kun je daar het park in.

In de recensies las ik dat je niet veel ziet op deze manier nog los van of je dieren zo wilt belasten.

Bij de 2e ingang moesten we een kaartje kopen 20 euro p.p. Begreep dat dat per 1 januari jl opgehoogd was van 12 naar 20 euro.

Forse verhoging . Wij reden de aangegeven route en kwamen op een grote parkeerplaats. Daar stapte je over op een touringcar, die je in 35 minuten door het park rijdt met toelichting en dramatische muziek als het over de erupties gaat. De laatste hebben overigens plaatsgevonden in 1824 maar het is er op plaatsen nog steeds zeer warm en er ontbranden soms zaken . Je ziet in het landschap veel vormen gestold lava.

Foto’s moesten net al recent in Alaska gemaakt worden vanuit de bus. Ik was niet onder de indruk omdat je eigenlijk op veel plaatsen in Lanzarote de gestolde lava en de sintels ziet liggen. Maar toch de moeite waard.

Halverwege de middag is het heel mistig geworden. Grijze lucht. We denken zandstorm achtig?? Hopen dat het morgen over is.

Maandag 19 februari

Gelukkig weer blauwe lucht!

Vandaag op naar het noorden van Lanzarote. Eerst een uur rijden om de eerste bestemming te vinden. Het tweede woonhuis van Manrique kunstenaar/architect in Haria. Een mooi klein plaatsje en het huis is heel bijzonder , prachtige vormgeving, mooie tuin met palmen zwembad. Hij is hier in 1988 gaan wonen. Overleden in 1994. Geb: in 1919

Van internet :

“De regering van het eiland verklaarde Manrique in september 1995 postuum tot 'de favoriete zoon van het eiland' als dank voor deze inzet. Tegelijkertijd beloofde de regering van het eiland om het beleid dat Manrique geschetst had, in de toekomst voort te blijven zetten. Zo vond hij dat huizen wit moeten zijn, de kozijnen of groen of blauw, eventueel bruin, en dat er niet hoger dan vier verdiepingen mag worden gebouwd. Grote reclameborden zijn verboden. Simpele dogma's die Lanzarote tot een eiland hebben gemaakt dat zijn oorspronkelijke karakter heeft weten te bewaren: unieke natuur, prachtige onvergelijkbare stranden, authentieke vissersdorpjes, en dan dat spectaculaire vulkaanlandschap ... Lanzarote is het meest veelzijdige eiland van de Canarische archipel.”

Op veel plekken o.a. rotondes staan zijn kunstwerken. Bij zijn oorspronkelijke huis zijn we uiteindelijk niet geweest.

Na het bezoek zijn we doorgereden naar het uiterste noorden Mirador del Rio. Boven hoog op een rots. Er is daar een gebouw neergezet waar je wederom voor moet betalen om binnen te komen met een cafetaria met grote glazen wand waar je over de zee uit kijkt en op het kleine eiland la Graciosa. Met een pont kun je daar naar toe varen.

Prachtig viewpoint. En wederom verder naar Los Molinos en weer omhoog naar Orzola waar de pont vertrekt. En daar zie je hoe stijl de wand omhoog uit zee op stijgt 474 meters. Deze wand wordt ook beklommen zag ik op internet.

Op de terug weg nog naar de grotten oa de Jameos del Aqua. In deze ondergrondse grot ontstaan na een krater uitbraak is een meer en tevens ook weer door Manrique een concert zaal gemaakt. Gezien onze vskperikelen in het verleden, de onregelmatige trappen en lichtverschillen maar een van de 2 grotten deels bezocht maar wel prachtig.

Daarna terug naar huis. Over de wijn streek o.a. la Geria, waar we nog even stopten. En in Yaiza hebben we avond gegeten tweede keer op het adres Café Antiqua Escuela. Een binnenplaatsje met een mooie winkel. Kleding gemaakt door de mevrouw / kunstenaar en de prachtige tassen door haar man. Maar zeer pittige prijzen. Dus een mooi pak broek met tuniek in zwart/wit laten hangen. Onderweg naar huis nog even bij de zonsondergang langs gegaan vlak bij ons huis aan zee.

Moet nog even vermelden dat er in dit deel van het eiland routes zijn waar fietsers mogen fietsen op de 2-baans wegen. Hier zijn veel ligfietsen onderweg. En Ank fotografeerde een soort hulpstation!

Dinsdag 20 februari

Na dagen met veel wind is het nu weer veel rustiger. Eerst thuis gebleven, lezen en zwemmen.

En er is nog een ding dat mij blijft puzzelen. Er wordt over de Playa de Papegayo gesproken dat het zo’n mooi strand is.

Het is niet zo ver hier vandaan . Dus rond 14.00 uur nog even naar dat strand gereden.

Maar wat blijkt de laatste 5 km is onverharde weg. Heel erg veel hobbels en bobbels. Maar ja dan wil ik het ook zien. En dan valt het ook nog tegen !!! Een mooi zandstrand dat wel itt het vele lavastrand. En aan het einde een enorm terrein, lijkt wel een camping en wat blijkt lees ik op internet inderdaad een camping met 284 plaatsen open van 31 juli tot en met 30 september. Lelijk zand en stof. Bijzonder!

Maar 10 km heen en terug in de stof ! Nou dan hebben we in nl mooiere stranden. Alleen werkt de zon en de temperatuur niet altijd mee.

Vanavond uit gegeten in La Golfo aan zee met de voeten in het zwarte zand!

Morgen alweer onze laatste dag. ??