Op dinsdag 27 september staat onze buurman om 8.45 klaar om ons naar Schiphol te rijden. We boften want hijzelf vliegt een paar uur later naar Lesbos. En gezien alle perikelen op Schiphol vond hij het niet erg om er eerder te zijn.

Overigens goot het en dat gieten krijgt nog een vervolg.

De rij op Schiphol viel mee, 25 minuten. En we werden beiden door de scan er uit gehaald en moesten gefouilleerd worden. Ank had pilletje trachitol ineen strip op zak. En bij mij bleef het onduidelijk. Ook onze rugzak moest open. Appel en mandarijntjes waren de boosdoener.

Tijd genoeg om erna volgens traditie een luchtje te scoren en een koffie te gaan drinken. Daarna maar alvast richting gate.

Er was nog geen vliegtuig te zien en dat duurde ook nog wel even.

Uiteindelijk hadden we een uur vertraging en ik zag dat in de stromende regen de koffers in het vliegtuig geladen werden terwijl ze al een tijd buiten stonden.

Nu had ik al de pest erin want we hadden een taxi gereserveerd die ons naar het hotel zou rijden. Hoe moest dit nu? Via boeking.com geappt (Daar heb ik alles geboekt) en jawel dat werkte. Ik kreeg netjes antwoord dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat ze er zouden zijn.

Het vliegtuig was een kleintje, voor mijn idee heel oud. Twee rijen met twee stoelen. Ouderwets voelde het. Ja de laatste keren met die enorme A380 gereisd.

In Lissabon op het vliegveld met de trap en met de bus. Daarna een flink eind lopen naar de bagage hal. Welke band uit Amsterdam nr 8. Na een half uur band gestopt, geen koffer! Gelukkig was er iemand aan wie ik het kon vragen.

Wat bleek er waren rond hetzelfde tijdstip van 2 verschillende maatschappijen vliegtuigen geland uit Amsterdam en wij vlogen met TAP en dat was band 4.

Oké snel daarheen en jawel daar lag onze koffer nog op de band als enige.

Toen ik deze oppakte voelde ik dat hij drijfnat was aan de buitenkant .

Binnenkant ?

Snel geappt aan de taxichauffeur dat we er eindelijk aankwamen. Meetingpoint 2

En grappig is dat per meetingpoint borden zijn met de namen van alle mensen die een taxi geboekt hebben. Oké. De taxi was nog onderweg. Even wachten 10 minuten en daarna werden we netjes naar buiten begeleid. Daar stond een spontane taxichauffeuse klaar. Ze was enthousiast over het feit dat ik hen zo goed op de hoogte had gehouden van alle stappen. Hierdoor had zij steeds ritten tussendoor kunnen maken. Ze vertelde dat er mensen zijn die niets laten horen en zij doet dan net of ze geen Engels spreekt of verstaat. Het verhaal gaat nog verder maar uiteindelijk vroeg ze bij afzetten bij het hotel of ze me een hug mocht geven. Er was een klik. Grappig zoiets alleen door nette communicatie.

Het hotel is oké . Eenvoudig en netjes. Na Dubai zijn we een beetje verwend.

De receptioniste vertelde spontaan dat er een rooftop was op de 7e verdieping en dat we er ook konden eten. Ook dat was erg sterk uitgedrukt. Het was iets meer dan een balkon en het eten iets meer dan de friettent maar ja na een lange vermoeiende dag was het fijn niet meer weg te hoeven.

Even kijken hoe het met het koffer was en jawel heel veel natte spullen en nagenoeg alles vochtig! Even dacht ik aan een klacht maar er is eigenlijk geen echte schade en als je zag hoe een iemand koffer voor koffer oppakte en op een band zette in de stromende regen het vliegtuig in is dit toch eigenlijk waanzinnig.

Nou op naar woensdag 28 september.

De wijk Alfama verkennen. Plan om te gaan wandelen naar het Castelo de sao Jorge. Het is ruim 3 km. Maar geen gewone kilometers. Bergje op en bergje af en de straten en trottoirs allemaal kleine stenen ongestructureerd met gaten en hobbels. Dus hoofd erbij naar beneden kijken en stoppen bij rond kijken. Dit is het echte balans werk. Gelukkig heb ik net een training achter de rug op dit terrein.

Sinds mijn val en 2 polsen gebroken ben ik echt onzeker geworden.

Maar Lissabon is bij uitstek geschikt als oefen terrein.

Aangekomen bij het kasteel is er een enorme wachtrij voor kaartjes. Wel 45 minuten. Dat zagen we niet zitten. Dan maar aan de koffie

En daarna naar het volgende uitzichtpunt Miradoura de Santa Lucia. Uitzicht over de baai. Prachtige omgeving en heerlijk weer. Wel druk daar maar niet hinderlijk. En toen naar het begin punt van het beroemde oude trammetje28. Was weer 25 minuten lopen. Daar weer een enorme rij ! Dan maar geen tram. Nou er rijdt hier van alles rond waar je tegen betaling gebruik van kunt maken. Elektrische tuk tuks in alle maten en soorten en oud lijkende electrische oldtimers merk Yanina. Blijken van Chinese makelij te zijn ongeveer 20 jaar oud.

Na een gesprekje met een van de bestuurders zijn we maar over het bedrag heen gestapt en hebben we dat gedaan . En de chauffeur een man uit Mozambique, redelijk Engels sprekend, heeft ons 2 uur rond getoerd in Baixa en Avenida, we zijn boven in de elevator de Santa justa geweest.

De elevator is gebouwd als neo gotische lift, een ijzeren bouwwerk in het begin van de 20ste eeuw door een leerling van Gustave Eifel. Het is een verbinding tussen het lage stadsdeel met het hogere stadsdeel en overbrugt 32 meter. Ook weer een basilique bezocht, langs het parlementsgebouw gereden en uiteindelijk aan het pracia de commercio aan ‘zee’ geëindigd. Dit is een groot plein direct aan het water. In het midden een fontein en een grote toegangspoort naar de stad. Daar rond 17.00 uur de bus naar huis genomen en de laatste 900 meter weer bergop gelopen naar het hotel . Om 19.00 uur uit gaan eten in de buurt.

Google maps vertelde dat er een noodle restaurant in de buurt was en de foto’s zagen er heerlijk uit. En wat bleek het park waar we langs moesten had een grote fontein uit de 40 tiger jaren dat s avonds verlicht werd.

Dus voor het eten gaan kijken. Zag er monumentaal uit. Groots en meeslepend!

Het eten was in een echte Chinese zaak. Met in de tafels uitsparingen waarin zaken zaten om het afval in te toen maar ook om uit te spugen wat je niet lust.

Het eten was een succes. Teveel, maar ingewikkeld kiezen omdat niet duidelijk was wat er geserveerd werd. De dumplings smaakten goed op de vegetarische na. Toen terug naar hui,s weer een flink stuk stijgen. Totaal vandaag 16.000 stappen. Morgen verder. Maar voorspelling is regen. Musea is prima maar dat zullen meer mensen denken!