14, 15, 16 en 17 september

Picard holidays in Tourniere was de camping inclusief zwembad. Er stonden daar veel Engelsen. ‘s Morgens vertrokken naar Domfront.

Waarom Domfront? In mijn reisboeken Normandië stond een foto van de bijzondere kerk daar en dat het een mooi dorp met vakwerkhuizen was.

Rond koffietijd kwamen we daar aan na veel leuk binnenweggetjes gereden te hebben. Een soort van Zuid-Limburg. Dus eerst even koffie drinken bij het plaatselijke café, geen toeristen. Het is overigens hier weer overal rustig. De weg liep stijl omhoog naar het centrum en de bijzondere toren van de kerk stak overal bovenuit. Leuke winkeltjes o.a een poppenmaker/ster. Dichterbij het centrum zaten al veel mensen aan de lunch. De kerk was gelukkig open.

Bij binnenkomst was ik onder de indruk maar wat was het ? Later las ik dat deze kerk gebouwd is rond 1920 in Byzantijnse stijl. Dit betekent een ronde ruimte en helemaal opgebouwd van cement/beton. Veel ruimtelijker. Geen pilaren!

En op deze plek stond er al in 1100 een kerk. Brand, verwoesting etc. De toren van deze kerk is opgebouwd in art deco stijl.

Het centrum bestond uit voornamelijk vakwerkhuizen, sfeervol geheel.

Na deze stop op naar onze camping plaats , een soort kuhr ort in Bagnoles de L’orne. Maar wat bleek de camping was verkeerd aangegeven in Google maps. Aan de receptie naderhand gaf de mevrouw aan de balie aan dat ze ook niet wist hoe dat kon.

Uiteindelijk gekozen om deze plek achter ons te laten. S avonds een enorme hoosbui.

En op donderdag15 septemberzijn we doorgereden naar het deel dat Frans Zwitserland wordt genoemd. De rivier de L’Orne stroomt door dit gebied en er wordt veel gekanood. We staan nu op een camping aan deze rivier. Er zijn delen waar de rivier door hogere rotsen stroomt en we reden zowaar een pas over op 315 meter hoogte. Haha! De verwachting is dat het aankomende dagen droog blijft. Niet heel warm. Mooie temperatuur om te wandelen.

De camping des rochers des Parcs is mooi, ligt aan de l’orne en heeft een gezellige plek waar rond borreltijd mensen zich verzamelen en ze verkopen daar van alles.

We zitten midden in het gebied waar de calvados gemaakt wordt en hebben een klein flesje gekocht en heb ik na 2 maanden geen alcohol toch een glaasje genomen. Smaakte prima.

Op 16 en 17 september vrijdag en zaterdag de omgeving verkend te voet.

Op advies van de camping eigenaar liepen we een bepaalde route, het was een fietspad gemaakt op de plaats waar een oude spoorlijn langs liep. Daar lagen her en der nog stukken rails.

Terug via de weg langs de rivier. In 2 km zijn er denk ik 3 auto’s/ camper langs gereden. De rivier is in dit stuk rustig met ook delen met planten en bloemen in het water. Mooie beelden.

Het is hier heel rustig, na al het tourisme heerlijk. Alhoewel ook hier de camping vol staat met campers. Maar ook nog tent kampeerders. Lijkt bijna een uitgestorven soort.

Terug wandelend lunchen we aan de overzijde van de rivier. Naast elkaar zijn daar verschillende restaurants, terrassen en verhuur van kano’s en waterfietsen.

Maar het is duidelijk einde seizoen. Bijna geen mensen.

S Middags heerlijk in het zonnetje zitten te lezen en een douche gepakt. Fijn als de temperatuur in de buitenlucht ook nog warm is.

En als het avond wordt, wordt het echt koud. Vannacht stond de binnenthermometer op 11 graden. Maar ik heb ook altijd de elektrische deken bij me, heerlijk in een warm bed gekropen.

‘S ochtends 17 september . Er hangt mist over het water en het is buiten echt koud. Maar wel strakblauw.

Kachel aan. Oh nee verdorie de gasfles is leeg. Dus op het moment suprême moet deze gewisseld worden. Maar ja Ank heeft gelukkig ervaring dus zo gefixt.

En in denk ik 15 minuten is het in de bus van 11 naar 20 graden. Top kachel.

Even de verse croissant en het chocolade broodje ( niet voor mij?) opgehaald.

Daarna wandelen de andere kant van de rivier uit.

De asfaltweg houdt op. Er is een parkeerplaats en dan een slagboom. Maar we zien iets bijzonders:

Aan de overzijde van het weiland waar de rivier ook stroomt rotsen. En daar klauteren mensen en er is een stalen hangbrug.

En je ziet met het blote oog dat het pad langs de rotsen niet vanzelf gaat. Ik kan niet zien of men aangelijnd is?

Dan in het weiland een bak en een mechanisch systeem, lange kabel die omhoog voert en we begrepen dat die mensen zo op deze manier naar beneden komen.

Jammer genoeg hebben we het feitelijk niet zien gebeuren.

We zijn doorgelopen en kwamen toen bij een prachtig punt.

Rechtsaf een soort pad van steen door de rivier en je keek uit op een prachtige brug. Er over heen ging in het verleden de trein en nu is het een fietspad. Het viaduct de Clecy. Het was een spoorbrug voor de spoorlijn van Caen naar Fiers en gebouwd in 1866 om de Orne over te kunnen steken. Dus niet heeeel oud en zeker niet Romeins. Wel hoog en mooi liggend in het landschap. Hoog 108 meter en er zijn 9 bogen . Ik heb er maar 3 gezien.

De andere kant uitkijkend zie je de rivier in een mooi groen landschap. Er langs loopt een wandelpad dat ik nog een stuk afgelopen ben. Op sommige plekken nog kleine “zomerhuisjes” met privé grond . Veelal oud en vervallen.

Terug naar de camping.

We hadden afgesproken nog even richting watermolen te lopen. Bij het betreden van het grondgebied stond daar al properite privé. Maar wij dachten lopen gewoon door. Maar helaas uit een van de gebouwen kwam een mevrouw die wel 3 keer zei dat het privé was. Ik probeerde nog molen in Dordrecht en nu watermolen maar nee. Wegwezen en niet anders, oké .

Op de camping in het zonnetje gezeten en rond 19.00 uur op het terras een maaltijd genuttigd met als titel: “ Tapas met frites”.

Tja wat verwacht je dan? Het was een soort borrel assortiment, smaakte goed maar geen tapas.

Nu weer fris binnen in de camper en kacheltje aan. Welterusten.