Inmiddels de 2e keer dit jaar heeft de waterpomp het begeven.

De eerste 5 jaar met een pomp gedaan en nu 2 in een half jaar.

En hoe komen we daar nu weer aan en vooral wie plaatst hem?

Nou op 30 km richting Etretat is er een camperverkoop en reparatiepunt.

En zo belanden we in Berck ook aan de kust. Zo kom je nog eens ergens waar je niet van plan was naar toe te gaan!!!

Aangekomen bij de reparateur schuiven we aan. Ze helpen nu een echtpaar, nieuwe accu en daarna is een Nederlander aan de beurt. Man alleen die moppert dat als je Frans spreekt je voorrang krijgt. Ah ha. Goed dat ik dat weet.

Maar het blijkt duidelijk zijn perceptie te zijn. Hij komt omdat zijn afstandsbediening voor de t.v. het niet meer doet.

Ze kunnen hem niet helpen. Mopperend over algemene en specifieke afstandsbedieningen vertrekt hij. Ik heb gerepeteerd: “Probleme avec Pompe de L’eau.” Dan blijkt dat het bijna lunchpauze is nb. 11.30 en mogen we om 14.00 uur terug komen. Oké we rijden richting het centrum en komen aan zee. Kunnen daar in een straat zonder problemen parkeren. Dan maar lekker lunchen . Ank mosselen en ik Fish and Chips. Verder is het een troosteloze bedoening maar het smaakt goed.

Na een bezoek aan de Lidl en tanken diesel 1.75 komen we exact op tijd aan. De pomp staat al klaar en om 14.45 rijden we weg, 103 euro armer maar nu wel met een grotere waterpomp en een fatsoenlijke straal.

Want een emmer met water om wc te spoelen en handen te wassen is toch niet handig.

En dan ruim 200 km over de tol naar Etretat. Het eerste echte Normandië maar wat een gedoe. De dorpscamping waar we na 17.00 uur aankomen is ‘complet’ dus vol. Er naast is een camperplaats. Eigenlijk ook vol.

Maar we hebben een vol toilet die moet in ieder geval leeg anders komen we zonder faciliteiten de nacht niet door.

Dat fiksen we want er staat bij de ingang een toiletpaal. En we parkeren er gewoon naast op het asfalt. We werden hiertoe aangezet door onze buurvrouw die met een megacamper bijna 2 plaatsen in beslag nam. Ze had overigens al menig glaasje gedronken. Tja waar een mens, die niet drinkt, nu op let.

Maar dan …. Lees in een blog van een van onze Marokko gangers die net Honfleur hebben verlaten, onze volgende stop, dat het ook daar een gekkenhuis is! Laagseizoen ? Op een camperplaats 300 campers en om te eten in Honfleur geen plek te krijgen .

En dan regent het ook nog.

Waar zijn wij die houden van rust en weinig mensen in beland?

Ik zit dit verslag nu te typen 03.00 uur. En te googelen hoe we überhaupt de plaatsen hier kunnen bezoeken . We zijn geen lange afstand wandelaars. 4 km is het matje en fietsen tja. Smalle wegen en heel druk! Oei toch misschien een busreis? Worden we afgezet. Tja. Veel gegoogeld, wat doen we, rijden we nog 800 km onder Lyon voor goed weer? In de Corona jaren was het overal rustig maar nu schijnt het los gebarsten te zijn. Leonard Pfeiffer beschreef het al in zijn boek Europa. Heel mensen hebben tijd en geld en enorme campers!

Misschien verlaten we dit gebied en rijden gewoon het binnenland in kijken waar we terecht komen ….? Morgen maar zien of we tot keuzes komen.

Woensdag 7 september

De wekker stond om 8.00 uur. Geen ontbijt, geen koffie. Het kostte 11 euro om door de slagboom te mogen vertrekken. En op naar de p die ik op Google gezien heb in de hoop dat als we vroeg zijn het werkt. En ja hoor er was nog niemand en de bus paste mooi op de plek. 6 euro voor 6 uur.

Naar het strand van Etretat was ongeveer 600 meter. En ook daar nog geen mens. Prachtig licht, geen regen en heerlijke temperatuur. Links en rechts de witte uitgesleten krijtrotsen. Voor 10.00 uur geen ontbijt. Het ontbijt later was koffie met een chcoolade croissant.

Rond 10.30 werd het druk. Bussen met hele grote groepen.

We liepen door het centrum. Mooie oude huizen en zowaar de oplossing om geen 100 meter stijl omhoog te hoeven klimmen, het treintje dat ons naar boven vervoerde waar we een fantastisch uitzicht hadden op beide rotspartijen/ kliffen.

En het regende niet. Op naar de P, die nu helemaal volstond en 45 km naar Honfleur waar we bij de camping die op loopafstand is van het dorp weer hetzelfde verhaal zagen complet met in de rij wel 8 campers, wachtend maar waarop. Wij zijn landinwaarts 4 km verderop op camping la Briguerie terecht gekomen. Binnen en buiten zwembad en een bus voor de deur die naar Honfleur rijdt. Pfff. 5 sterren en 19,50 per nacht. Of we worden ouder of we zijn na Marokko en Corona verwend geweest met weinig mensen en mooie plekken. Maar ook de flexibiliteit wordt toch iets minder. En we zijn overvallen door dit massatoerisme . Op zo’n camper parkeerplaats staan zij aan zij met z’n 100 is niet ons ding. Rond 18.00 uur fikse buien en onweer.

Alle plannen om zuidelijker te rijden laten we varen. En kijken van dag tot dag.