2 hele dagen op de camping in Sangatte gebleven.

Goede camping, aardige buren, Nederlanders. Hij is 3 dagen bezig geweest alles van Max Verstappen te volgen. Maar hij moest daarvoor op een muurtje bij de receptie zitten want daar alleen was WiFi op de camping.

Hij was ook een makkelijke prater en al gauw werd duidelijk dat zij 3 dochters hadden waarvan één met een vrouw getrouwd en 2 kinderen. Hoe toevallig kan dit zijn!

Sinds ruim een maand drink ik geen alcohol afvallen en beter voor mijn hart. Tja het campingleven is dan toch anders. Geen wijntje meer rond 17.00 uur.

Het leven wordt met rust en geen drank toch wel een stuk saaier en voor een blog schrijven ook minder interessant.

Op zondag 4 september zijn we verkast. Een klein stukje

Had een camping met zwembad op het oog. Onderweg boodschappen gedaan.

En gestopt bij Cape Gris Nez. Wat een drukte, bussen, speciale Parkeerplaatsen voor voertuigen boven hoogte 2.10 meter.

En tja er was niet veel bijzonders te zien. Iets hoger boven de zee en je zag de witte kliffen van Engeland aan de overkant omdat het heel helder was.

Wel veel informatie over hoe vogels deze engte van het kanaal gebruiken om van noord naar zuid en vice versa te vliegen.

Het rijden in deze omgeving is wel bijzonder. Door het heuvelachtige landschap en geen duinen duikt overal de zee op.

Kwamen door de plaats Bologne sur Mer met overal parkeerplaatsen maar bijna alles met toegang tot 2.10. En voor de stad links en rechts langs de kant van de weg de grote campers. Nou kozen we er niet voor de stad te bezichtigen maar bijzonder is wel dat de stad aan een ronde baai ligt. Het was eb en dan is de baai helemaal leeg, boten op het droge en de zee heel ver weg. Neem aan dat het bij vloed helemaal vol loopt. Het schijnt dat vooral in het kanaal de verschillen tussen eb en vloed zo enorm groot zijn.

Rond 13.30 kwamen we bij de camping la Falaise aan. Maar we mogen er niet in. Pauze tot 15.00 uur. Nou dan naar het strand.

De weg loopt fiks naar beneden en beneden aangekomen is er alleen een politiepost. Terrasjes aan zee kennen ze blijkbaar niet. Jammer.

Naast de camping is er wel een fritterie en een lange rij.

We wachten totdat we de camping mogen oprijden.

Voor deze camping gekozen omdat er een zwembad is binnen en buitenbad.

Blijkt dat er veel vaste staan plekken zijn en bovenaan de kampeer plekken.

Dus naar beneden en omhoog terug is bijna 1000 meter.

Tja conditie opbouwen.

Inmiddels ben ik begonnen aan mijn boek mezelf getrakteerd een fysiek boek 570 blz. En het is het eerste deel van een trilogie . Geen hoogstaande literatuur maar wel een echt vakantie boek : Corona Bomann Agneta’s erfenis.

Eerst Phoenix van Bert Wagendorp uitgelezen. Wordt ook een trilogie heel interessant! Over landverhuizers uit de Achterhoek rond 1850 die naar Amerika trokken. Vooral gelukzoekers.

Vanochtend 5 september zwemmen.

Het binnenbad heeft stroomversnellingen en massages stralen. Temperatuur rond de 25 graden. Voor mij net te doen .

Naar buiten gaan gaat niet zonder je hoofd onder water te dompelen. Normaal zitten er dan vaak van die flappen, hier een hard stuk plastic. Geen beweging in te krijgen. Omdat het weer bewolkt is en de weekendgangers weer naar huis is er geen kip. Buiten is er ook nog een glijbaan maar deze maar niet uitgeprobeerd!

Zelfs Ank niet. Heeeel lang kon zij nog alles maar dat is nu echt voorbij.

Tussen de middag aten we garnalen en een salade. Ik dacht die komen vast uit de regio maar bij nader inzien uit Honduras.

Het weer gaat omslaan. Temperatuur is heerlijk maar wel bewolkt.

Morgen gaan we verder en iets meer kilometers want we zijn nog steeds niet in Normandië.