27 november Vroeg in de ochtend op pad.

Vertrokken rond 08.00 uur in de schemering.

En we krijgen te maken met zonsopkomst in een vlakke regio, recht voor ons. Wel 20 minuten is er door het scherpe tegenlicht de weg amper te zien.

Verderop zien we heel veel karretjes rijden getrokken door of een paard of een of twee ezels. Erop vaak 2 mensen die vanzelfsprekend een jallabah aanhebben en in de ochtendkou hun puntige muts op. Vanachter ziet het uit als kabouters in een karretje. Doet ons denken aan plaatjes uit het verhaal van Piggelmee.

Ze blijken allemaal te rijden naar de markt die we even verder zien. Een groot terrein links van de weg buiten het dorp. Het staat vol met wagentjes en dieren ervoor. Vaak veel groenten en fruit maar ook kleding en allerlei andere huishoudelijke artikelen. Bij sommige markten ook allerlei gereedschappen. Vaak roestig en oud.

Op deze route valt de vervuiling weer op.

Het lijkt er op dat er nauwelijks afvoer en verwerking van afval is. Alles wordt buiten dorp of stad in het landschap gedumpt.

In sommige steden en dorpen staan groene bakken waar wij dan ook ons dagelijks zakje afval in gooien. Maar ook dan zie je buiten het dorp stapels liggen. Overal zwerft glas en plastic. Alleen in de streek die weinig bewoond is, waar we in de eerste 3 weken doorreden, is het minder.

Kregen bericht opeens dat er om 13.00 uur in Marrakech een spoedoverleg is.

En wat blijkt de de maritieme waterwegen tussen Frankrijk en Marokko sluiten morgenavond.

Dus geen Ferry naar Sete meer. En de laatste morgenavond zat al vol bovendien.

Expedition Far East , petje af, hebben er alles aan gedaan om ons om te boeken naar as maandag 29 november afvaart Tanger Med 22.00 uur naar Genua met een Italiaanse Ferrymaatschappij. 3 nachten en dagen varen. Maar de hele groep gaat mee.

Niemand twijfelde het is nu of de komende maanden niet.

En de Riad host hier vertelde dat de verwachting is dat Marokko meer Europese landen gaat boycotten. Dus laten we hopen dat we maandagavond op de boot zitten.

Wat een toestand . 3 nachten Riad wordt een avond Marrakech en een nachtje in een gewoon bed slapen.

Nou Marrakech is wel magisch.

We werden opgepikt door de host bij een poort en liepen met hem mee. Kruip door sluip door smalle gangetjes. Een mooie houten deur en daar achter verschijnt dan een bijzondere wereld. Een carre vormig huis met in de binnenplaats een warm dampend dompelbad. Oei badpak vergeten. Rondom liggen de slaapkamers en die hebben ramen die uitkijken op de binnenplaats. En boven op het dak palmen, ligbedden en een prachtig uitzicht.

De kamer is ruim met een grote badkamer en een stenen douche. Heerlijk veel goed warm water. Gelijk voor vanavond een massage besproken.

Daarna de stad in. Nou ja het is borreltijd . In Marrakech is in principe alcohol verboden.

Maar al gauw vinden we een cocktail bar waar ik mijn favorite pina colada drink en Ank een pastiche.

We krijgen er kleine hapjes bij. Rekenen dan 14 euro af. Op het dakterras heb je een mooi uitzicht en een nog volop bloeiende bougainville. Maar op de grens van fris al zo rond 17.00 uur.

Dan lopen we verder door de medina en de soekh. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat in vergelijking met 2013 er veel opgeknapt is. En het duidelijk minder smerig is. En ondanks dat er niet zo veel toeristen zijn is het vreselijk druk in het centrale deel. En wij zijn een van de weinigen met mondkapje op.

En zelfs in de smalle straatjes van de soekh rijden brommertjes. Laverend tussen de mensen door.

En oh wat is er veel te koop. Vooral het zilverwerk, potterie en tassen is verleidelijk

Maar ik ben stoïcijns doorgelopen. Even ergens koffie drinken. Komen in een tentje terecht waar veel blowende jonge mannen/jongens zitten en weer iemand Nederlands spreekt . Heeft in Gouda gewoond en is al weer 10 jaar terug in Marrakech. Veel relaxter leven hier zegt hij.

Dan op zoek naar een restaurant. We hebben van de jongeman van de RIAD Makila 3 adressen gekregen en belanden uiteindelijk bij Le Jardin. Het is donker als we binnenkomen en lijkt of we een botanische tuin instappen.

Het is weer de vorm van een RIAD maar dan een grote en het blijkt dat we gewoon in de buitenlucht zitten. Maar op de stoelen fleece omslagdoeken en de heather wordt aangerukt.

We eten lamskoteletten en kalfsvlees , heerlijk klaargemaakt met aubergines, koriander en munt. Dan naar de RIAD waar we ieder een half uur gemasseerd worden. Door een aardige mevrouw, die haar vak verstond.

Maar ondanks de ontspanning kon ik niet slapen. Had inmiddels gezien dat je Zwitserland niet meer in kunt. 10 dagen quarantaine en wat volgt er allemaal voor we in Europa zijn. En een heel zacht bed. Bij iedere draai van een van ons beiden deint de ander mee.

28 november Om 06.30 gaat de wekker. Ontbijt om 07.00 om om acht uur bij de camper terug te zijn.

Een heerlijk ontbijt met pannenkoekjes, granaatappel pitjes en vers sinaasappelsap.

En terug lopend naar de parkeerplaats, die is vlak achter de grote Moskee in het centrum van Marrakech. Achter zijn er staanplaatsen inclusief elektriciteit en je kunt je toilet legen.

Normaal schijnt het daar dringen te zijn nu staan we daar alleen met de groep. (Corona )

Weer een briefing: de situatie is gewijzigd we moeten toch getest worden. Dus dat gaat direct nog in Marrakech gebeuren.

Alles is dan goed geregeld. Coördinaten en hup 2,5 kilometer verder zijn we vrij snel aan de beurt .

En dan staan daar jonge mensen die het vliegtuig naar Milaan moeten hebben over een uur. De taxichauffeur staat met ronkende motor buiten te wachten. Wat een spanning allemaal.

De hele groep test negatief

In de camper gestapt en we rijden nu de eerste 380 km . Morgenochtend de resterende kilometers naar de ferry.

Horen net dat we vanavond het afscheidsdiner hebben . Dat is traditie bij Expedition Far East en dat regelen ze dan toch maar weer op een totaal andere plek.

Hoop het volgende blog af te leveren als we in Europa zijn.