9 november

In de ochtend naar het museum of arts en traditions even buiten Zagora.

Was even zoeken maar Google Maps hielp.

Het is in een oude kashba. We moesten door een pikdonkere gang naar de voordeur lopen.

En de deurklopper gebruiken.

Een Frans sprekende gids was al bezig een stel van ons gezelschap rond te leiden.

Nou wil het toeval dat zij redelijk goed Frans spreken. Mijn Frans is zwak met dien verstande dat ik bij het horen van woorden vaak wel de context begrijp maar niet de details. Dus er werd af en toe voor ons vertaald naar Nl . Heel fijn. Het huis in de kashba heeft 3 verdiepingen en de hoogste komt uit op het dak in de buitenlucht.

In dit museum alle oude werktuigen, kleding, muziekinstrumenten, ruimte om te baren, huwelijkskleding etc. etc

De verdere reis was prachtig kwa uitzichten. De wereld verandert voortdurend. Van nog bomen en andere begroeiing naar langzaam overgaand naar zand en dan een stuk helemaal geen bomen of struiken meer. Er is een struik, cactus achtingen bladeren die nog overblijft als niets meer groeit.

We overnachten weer op een stenen plateau met heeeeel veel vliegen. Dus deur dicht, op vliegenmep jacht en toen binnen ons avondeten gekookt: gehakt, champignons, uien, knoflook, verse erwten, courgette, ketchup, ketjap, kruiden en een blikje tomaten puree. Op tijd weer slapen en s ochtend vroeg op 07.00 om af te wassen. Er wacht een lange dag met tapijt kopen want we komen langs de tapijten stad!

10 november woensdag

We vertrekken om 08.30. Verdorie heb naast al mijn kwalen nu ook pijn in mijn onderrug! Paracetamol !! Het eerste deel van de route is weer spectaculair. Het landschap heeft alle kleuren vandaag rode stukken en we stijgen en dalen voortdurend. Tot 1800 meter.

We gaan maar Tazenakht de tapijten stad.

Er zijn daar coöperaties waar vrouwen de tapijten voor weven.

Nou in een shop binnengestapt. De man spreekt behoorlijk Engels fijn maar plots is daar een mevrouw op vakantie in haar geboortedorp. Is Nederlandse, woont al 49 jaar in Amsterdam Osdorp en spreekt vloeiend nl. De verkoper is haar neef. Na foto’s appen en keuzes maken door zoon en schoondochter gaan we over tot koop.

Het tapijt ligt inmiddels onder ons matras.

En de mevrouw uit Amsterdam heeft haar telefoonnummer achter gelaten en kan in nl. de tekens in het berber kleed vertalen !!??

Daarna doorgereden naar een bedrijf dat saffraan produceert. Ter plekke wordt uitgelegd hoe de bloemen worden ontdaan van bladeren en dan blijven er 5 stengeltjes saffraan over arbeids intensief. En daardoor ook duur . 1 gram kost 5 euro.

Maar hebben natuurlijk saffraan gekocht.

Een deel van de groep gaat nog naar de productievelden waar geoogst wordt. Het is een stijl Off-road stuk. Gezien onze al intensieve dag laten we dat voorbij gaan.

Een van de reisbegeleiders reist even mee in onze bus. Zij wil als eerste voor diegenen die niet naar de velden gaan op de wild kampeer plek te zijn voor instructies.

Wat blijkt wij hebben een verkeerde route ingetoetst en na al 12 km de route van morgen berg opwaarts gereden te hebben ontdekken we dat. Dus U turn en weer 12 km terug.

Oké. Het viel nog mee. We waren no 2 op de wild kampeer plek. Morgen gaan we de Tiz-n-Test pass over ! Inmiddels hebben we in Marokko al 2600 km gereden. Morgen 157 km.

Vandaag de 11 van de 11de

Een heel intensieve rit. Het schiet namelijk niet op. We hebben veel hoogte overbrugd en tevens 125 km alleen maar bochten.

We zijn gestegen naar 2200 meter de Tiz-N-Testpas genomen. Het laatste stuk is maar geschikt voor een voertuig brrr. Het schijnt dat deze weg ook in het programma : the most dangerous road te zijn geweest. !!!???

Maar ja we merken dat de routine toeneemt.

Na de pas zakken we iets en bezoeken de Tin Mal moskee. Een zijweg in. Het is een soort ruïne uit 1150. Een deel is gerestaureerd.

Prachtig , indrukwekkend. De jonge gids spreekt goed Engels.

Onze reisleiding vraagt of we nog kinderkleding bij ons hebben. Met name schoenen zijn hier een probleem. De gids bv draagt schoenen die hij 2 jaar geleden van toeristen heeft ontvangen .

Het landschap kleurt van zand, grijs naar groen en rood. En vaak 4 dimensionaal bergketens achter elkaar . We zitten nu echt in de Atlas.

Ik heb nog weinig verteld over wat we onderweg zien. Vrouwen met takkenbossen op hun hoofd! Heel veel vervoer met ezeltjes.

Huizen heel primitief veel armoede.

Wel scholen met gekleurde ommuring.

De jeugd die uit school komt klit samen. Altijd de jongens samen en de meisjes apart, nooit gemixt.

Na deze tocht zijn we Marrakech bijna genaderd maar we bezoeken deze stad pas over 18 dagen dus maken nog een lus naar het zuiden.

We bezochten aan het einde van de dag nog een Carrefour in een hypermodern winkelcentrum, heel confronterend na zo’n tocht door de primitiviteit. Hier is de grens tussen arm en rijk nog vele malen groter dan in nl. Inmiddels op een mooie camping 2 nachten want daarna wordt het weer meerdere dagen wildkamperen.