Bij het willen kopiëren van mijn tekst van 3 dagen heb ik op de verkeerde knop gedrukt. Weg tekst. En je zou denken als ik op kopiëren gedrukt heb moet hij nog ergens zijn!?? Maar ik werk in word op mijn telefoon! Dus minder functionaliteiten en bij kopiëren en plakken of vlak er naast blijkbaar deleten is er iets fout gegaan. 10 minuten gevloekt en nu maar een korte versie!

Want ik moet morgen weer verder.

6 november van Georges des Dades naar Quarzazate.

In Quarzazate waren we al in 2013. Dus de filmstudio’s die daar zijn nu overgeslagen . Aan de overkant van de weg een kashba.

Daar zijn we door gedwaald. Steeds rechts aangehouden dan kom je er altijd weer uit. Er wonen veel mensen te zien aan huisnummers en elektriciteitsmeters buiten aan de muren.

Toen we op de weg waren werden we aangeklampt door een man. Kom binnen mooi uitzicht op de Kashba. Wij gingen mee en jawel ook via deze truc belanden we in een tapijtenwinkel. Ze hadden wel

Pracht exemplaren. Toch weer vertrokken en even verderop gezwicht voor aardewerk.

In Quarzata was er een echte supermarkt een Carre Four, alles te koop, en ook drank wel via achter ingang. Even los gegaan . Nu durfde ik daar wel vlees te kopen. Eten vanavond verse erwtjes met biefstuk hmmm.

Voor onze camping plek moesten we weer 17 km terug. Aan een stuwmeer. Ook weer prachtig, eerst 1,5 km over een stoffige weg. Het waaide hard op die plek.

En s nachts hebben we dat geweten.

Om 01.30 werd ik wakker. De verduistering die aan de voorzijde, buiten op de bus zit, wappert er al half af. Ankie help, Ank eruit en de verduistering binnen gehaald. En maar goed ook want even later ging het gieten en met de wind wiegde de bus heen en weer. Heel eng.

Ik kreeg visioenen van windhozen etc. Ben na een tijdje toch weer in slaap gevallen.

De volgende ochtend werd ons een blik gegund op de hoge atlas want daar had het gesneeuwd! Prachtig .

7 november

Een lange dag kwa kilometers 285 naar Mhamid de witte zand woestijn aan de rand van de Sahara . Het eerste deel tot Zagora was een prachtige bergachtig traject en vanwege de regen afgelopen nacht ook nog mooie wolken luchten.

In Zagora aangekomen even lunchen, een ander stel uit het gezelschap liep mee. De koffie kwam snel maar de rest duurde en duurde en we waren Inmiddels 45 minuten verder. Nog 3 minuten zei de ober. Maar niks. Toen zijn we opgestapt olv van de ander . Ik schaamde me. Maar ja we moesten om 14.45 stipt op de plek staan waar we de zandwoestijn in zouden rijden wederom achter elkaar. Ik apte dat we nog maar 3 km moesten maar ja tijd is tijd en men was vertrokken. Tja, wij en nog 3 campers die te laat waren moesten wachten! Het geheel duurde 45 minuten omdat er iemand was vastgereden in het zand. En de leiding heeft een terreinwagen dus die moesten nog een karweitje klaren.

Oké wij kwamen aan en de Berber die daar in een huis woont bracht een vloerkleed voor voor de bus voor iedereen. Heel fijn met dat zand. Mooi zandduinen laag maar in Qatar hebben we ze grootser meegemaakt. Maar dat krijg je als je veel reist. Een heleboel heb je al eens gezien. Maar ik kan zeggen zo’n reis als deze is bijzonder .

Op maandag 8 november reden we van de zandwoestijn begin van de Sahara Mhamid naar Zagora terug.

Op de heenweg had ik al gezien dat in een plaatsje er veel groen aardewerk werd tentoongesteld buiten. Ik wilde op de terugweg graag even kijken . Raakte in gesprek en vroeg waar dat aardewerk gemaakt werd. De betreffende meneer vroeg of we een rondleiding in de fabriek wilde. Ja natuurlijk.

Hij leidde ons door smallesteegjes in de kashba naar een open terrein en wat we daar zagen was bijzonder en heel heftig.

De klei voor het aardewerk wordt uit de grond gehaald en met voeten gekneed, er lagen grote stukken 3 bij 3 meter, die met de hand omgevouwen werden. Daar werden afgepaste stukken van gemaakt en dan! In een gat staat een man.Onderlijf onder de vloer daar trapt hij een draai schijf aan en wat wij zien is zijn bovenlijf en zijn handen die een vaas vormen.

Rechts ervan zwarte rook, er is een muur waarin grote gaten zitten die opgevuld worden met heel veel spullen die gebakken moeten worden. 7 ovens naast elkaar! Onder die ovens gaten waar het vuur brandt dat met stroo brandend gehouden wordt. Zwarte rook die we op de heenreis al gezien hadden en we dachten toen dat er brand was.

Na dit gezien te hebben moest ik wel aardewerk kopen . Er werken 165 mensen in de coöperatie en er kunnen 7 gezinnen van leven vertelde de gids. Dit procedé bestaat al 7 eeuwen.

Natuurlijk moest er onderhandeld worden over de prijs van wat ik kocht. Ik wilde zakken en toen ging hij vragen om kinderkleding en uiteindelijk chocolade.

Ik had een reep en rol koekjes die ik gegeven heb.

Een heftige ervaring en dan komen we even later als luxe reizigers op een camping omringd door palmen. Goede toiletten, een douche en wasmachine . We leverden de was in 30 dirham (3 euro) en die werd een uurtje later nat terug aangeleverd. Draad gespannen en de volgende ochtend droog.

En je kon er ook eten inclusief wijn!

Wij aten vooraf sla, gekookte groenten en aardappelen en Lam, natuurlijk in een tajin met groenten en aardappelen. Afrekenen met een fles rode wijn 2 personen 30 euro

Jammer dat we hier niet nog een nachtje blijven!