Marokko 28,29 en 30 oktober 2021

Van source Blue de Meski naar Erg Chebbi.

Het einde van het blog ging over het eten op de camping. Het waren 3 gangen voor 8,50. Soort linzenachtige soep, tajin schapenvlees, aardappelen, boontjes en wortelen en als toetje iets wits opgesteven! Er zat o.a. danoontje en melk in. En natuurlijk geen wijn erbij. Dat is hier niet te krijgen. Dus water. Tot slot voor Ank espresso. We waren met z’n achten en waren met elkaar in het restaurant geplaatst aan een ronde tafel.

Het gesprek ging oa over het gegeven dat twee stellen nogmaals met Expedition Far East willen reizen . De een de zijderoute 3 maanden en de ander mogelijk China overland. 170 dagen! Nou 48 is al heel wat voor mij.

Maar dat zijn dan ook mensen met grote campers, veel ruimte, prima douchen etc.

En op die reizen worden ook aan de campers hogere eisen gesteld.

28 oktober vroeg vertrekken

De wekker stond om 6.30 . Zijn rond 08.25 weg gereden. Prachtig hoe de opkomende zon de bergen verlicht. We moesten de weg van 105 km weer terug rijden. Maar dat maakte niet uit want op de heenweg was er mist en regen en nu was het helder. In Bouarfa waar we bekend zijn getankt, water ingeslagen, groenten , fruit en brood gekocht.

Daarna verder. De weg is saaier en het is denk ik niet voor niets veel kilometers rijden. Ik schrijf nu verder op 29 oktober en moet nadenken over gisteren na alle impressies van vandaag.

Maar terug naar gisteren. Er wordt gewerkt met voorgeprogrammeerde way points, die toets je in en dan volg je de navigatie. Maar nu had het in dat gebied vreselijk geregend en moest ons overnachtingsadres verplaatst worden. .

We zouden op het laatste moment berichten ontvangen over nieuwe coördinaten. Voor ons het eerst dat we die zelf moesten intoetsen. Oké. Ik wist inmiddels hoe het werkte maar bij intoetsen en dan naar verder veranderde hij de coördinaten!!??? Wat nu? En dan is het fijn dat je terug kunt vallen.

Want even verder stond iemand van onze groep te lunchen langs de kant van de weg. Wij gestopt en zij ook geprobeerd . Het werkte niet . Zij bleken 2 apparaten te hebben en hebben ons er eentje geleend .

Nou fijn wij verder gereden . Via de app groep kregen we van de leiding bericht waar we precies moesten afslaan inclusief foto maar de navigatie gaf verder aan.

Reden dus door en kwamen bij de afslag in de modder bijna vast te zitten. Ik tegen Ank snel eruit draaien want met zo’n gewicht zakt de bus verder weg. Op de camping gebeurde dat even later bij iemand en die hebben ze eruit moeten duwen. Het dorp waar we beland zijn stond grotendeels onder water na een dag enorme regenbui.

Maar eerst nu de camping bij een Hotel. De campingplaatsen tussen de palmen en een prachtig groot zwembad waar veel mensen, ook Ank gelijk indoken.

Ik had ’s ochtends nog gedoucht en het water was ook koud.

Om 19.00 uur verzamelen om te lopen naar de Marokkaanse familie in het dorp. Het zou 15 min zijn. Maar het werd 50 minuten. We liepen langs een pikdonkere drukke weg waar de auto’s langs raasden.

Er reed een auto met knipperlichten. de familie mee. Maar we moesten door de modder en het water dat overal stond,

Ook door de modderige straten van het dorp was geen licht. Aangekomen moesten we in een voorruimte onze schoenen uit doen. En er was een lange tafel laag waar we aan gingen zitten.

Als eerste werd er een salade geserveerd . Heerlijk gekruid. Daarna 2 gerechten een tajin schotel met schaap en een groenten, kip gerecht. In de tajin zaten aardappelen . We kregen fruit als toetje.

Als verrassing bleek er na het eten, weer 15 min verder lopen een muziekavond georganiseerd te zijn. Aanvankelijk niet, COVID, maar ze garandeerden ons dat de muzikanten allemaal gevaccineerd waren.Ank en ik hebben steeds een mondkapje gedragen met nog enkele anderen.

Tussendoor nog even, ik moest plassen en de heer des huizes verontschuldigde zich: “Marokkaanse wc!”

Het was een hurktoilet en bakken water om door te spoelen. Maar ja er zijn daar nergens sanitaire voorzieningen.

En nu de ruimte waar de muziek was.

Een grote vierkante hoge ruimte zonder ramen. Boven in een gat/raam dat open was gezet. De ruimte was schat ik op 10 bij 10 . De wanden helemaal vol gehangen met respectievelijk, oude radio’s, klokken. Muziek instrumenten uit diverse landen.

De foto is slecht , het was er erg donker, maar je krijgt wel een indruk.

En daar ging het los, heel ritmisch, mooi gezongen, echt oosterse muziek.

Er werd gedanst en bijzonder was dat er stukken tegels neer werden gelegd en daarop werd getrommeld, heel diverse klanken.

Ik had geopperd dat ik niet meer terug wilde lopen en uiteindelijk zijn er 9 mensen met 2 taxi’s terug vervoerd. Want terug was het nog ruim een uur lopen. Weer door plassen en modder en in het pikdonker. Thuis om 23.00 uur. Om acht uur de volgende dag zou er weer een wandeling zijn door het dorp met uitleg van een familie die daar al jaren woont.

Dat hebben we even voorbij laten gaan. Even slapen tot 8.30 en daarna vertrekken.

Vrijdag 29 oktober

Naar Erg Chebbi de rode duinen 113 km waar we 2 nachten blijven.

Een prachtige route door de vallei met palmen/oases. Helaas ook stukken waar brand gewoed heeft.

Wat je veel ziet zijn huizen die deels afgebroken zijn en ernaast weer opgebouwd. Blijkt dat men de materialen/hout uit het oude huis dan hergebruikt worden. Ziet er erg rommelig en armoedig uit.

Als tussenstop Erfoud met een bazaar waar vooral ook enorme dozen dadels werden verkocht . Ank en ik allebei een katoenen broek gekocht . Natuurlijk afdingen en oorbellen gekocht. Even op een terras een lekkere dunne pizza gegeten.

Gedoe met parkeren: er was ons verteld dat we voor parkeren niet hoefden te betalen maar er stonden 2 jongemannen die nogal dwingend zeiden dat we moesten betalen. We gaven 5 dirham, dat is 50 cent maar het moest 10 zijn. Toen we dat niet deden spuugden ze op de bus en probeerden ons tegen te houden maar zijn er vlug vandaar gegaan.

Nu nog 50 km rijden naar het verzamelpunt waar we in convooi de woestijn in zouden rijden.

Op de route kwamen we door Risani, een bijzondere plaats. Soort strakke bouw (zie foto’s).

We moesten achter elkaar aan rijden de zandweg op en op 10 meter afstand van elkaar rijden.

Een mooi gezicht. Aangekomen aan de rand van de rode duinen, Erg Chebbi, werd ons ver vanelkaar een een plaats aangewezen. Mooi tegen het rode zand aankijkend.

Zaterdag 30 oktober

De groep ging om 08.00 voor wie wilde de duinen in wandelen. Maar ook dit sloegen we over. Was gisteravond niet lekker.

Straks wordt er kameel gereden. Nou wij gaan kijken want dat hebben we al meerdere keren gedaan. Dus foto’s maken.