25 oktober werden we wakker op het plateau Du Rekkam.

Vanaf 07.00 zou de zon opkomen. Een geweldige ervaring zo in de woestijn.

Eerst een beetje oranje maar gaandeweg kleurden de wolken die er waren oranje, geel en rood en dan in zo’n weidse vlakte.

Het was koud in de bus naar 10 graden gezakt, buiten schat ik 6-8 graden maar het warmt snel op nadat de zon opkomt.

We sliepen om 21.00 en ik werd wakker om 06.00. Dat is toch 9 uur geslapen.

Na ontbijt rijden we eerst weer dat stuk zand/steenweg terug naar de hoofdweg.

Vandaag is de route 178 km over dat plateau de Rekkam. De weg is gelegen op een hoogte variërend van 1300 tot 1450 meter. De eerste 100 km was veelal plat weinig variatie en dan komen de bergen. Alles is steen en zand! Grijs, bruin

Maar prachtige vormen! En bij zonlicht helemaal bijzonder . Onderweg gepicknickt en ons toilet geloosd. Omdat wij een SOG hebben hoeven wij geen chemicaliën te gebruiken en kunnen we net als de schapen lozen waar we willen Tegen 13.30 na 175 km kwamen we aan in Bouarfa volgens de berichten een authentiek Marokkaans plaatsje.

Opdracht was daar tanken , voldoende water innemen. Bijna bij elk benzinestation kun je water tanken. De dieselprijs is hier 1 euro en 5 cent en we rijden een op 10. Dat water gebruiken we voor toilet, wassen etc. Voor eten, koffie en drinken flessen water . Die moeten ook steeds op voorraad zijn .

In Bouarfa kochten we brood. We wilden daar lunchen maar alles zag er onhygiënisch uit dus durfde toch niet. Brood met harde worst en pindakaas gegeten. Prima.

Het volgende camp is ook een wildcamp voor een prachtig bergmassief. Dus weer off road een eindje.

Maar voordat we door konden rijden deed de leiding een check. Er zat namelijk een forse hobbel in de weg. Wij konden daar niet overheen want onze uitlaat was te laag. Staan nu iets op afstand van het massief. En heel veel stenen!

De wind was zo heftig dat we ons buiten verduistering niet konden aanbrengen! Later overigens wel toen de wind minder was.

En het zand zat in no time in mijn mond . Ank heeft op mijn verzoek de rosé ingeschonken in mijn Doppler.

Dan nog iets.

T.b.v. de reis moesten we een Garmin kopen waarin Expedition Far East dan een kaartje stopt. Maar het apparaat deed het niet?? Kon de route niet vinden/uploaden.

Kregen we een Garmin van de organisatie en later moest er een update plaatsvinden van de onze. Want wat zou de reden zijn?

Wat wil nu het geval, in de groep zitten natuurlijk weer mensen/een man Harpert die graag met Ict bezig is. Hij bood vanmiddag aan om te updaten. Maar bij nader inzien was dat nou niet het enige probleem. Verkeerd kaartje !? Wij hebben nu onze eigen Garmin terug met weer het kaartje van een ander dan de reisleiding.

Nou wat hadden wij gemoeten zonder groepsleden!?

Dan zitten we binnen en wat eten we? Soep van uien, knoflook en gourgette bollen nog uit Frankrijk. Maar thuis wordt dit geblenderd met de staafmixer maar die kan niet op de elektriciteit van het zonnepaneel. Te zware belasting!

Het zonnepaneel is verder heel goed. Drieweg stekker doos voor telefoon, iPads, batterij foto camera, powerblock. Gaat allemaal prima.

Al de 3^e nacht geen douche mogelijkheid , kattewasjes met de ouderwetse washandjes! Maar normaal was ik elke 2 dagen mijn haar. Brr maar waar we morgen aankomen blijven we een nacht extra in het palmenbos en ga ik haren wassen. Gewoon keteltje warm water etc.

26 oktober 2021. 108 km

We vertrekken met onweer, bliksem en regen , eerst een klein beetje, later viel het in bakken uit de lucht . Schijnt uitzonderlijk te zijn voor dit gebied.

De hoogvlakte die nog steeds doorloopt heeft aan alle kanten bergen, Nergens groen amper een boom of struik en veel reliëf in het gesteente. Maar door de sombere sfeer is dat laatste minder goed te zien. Door de regen gaan er een aantal vet planten bloeien. Kleine mooie bloemetjes met hartjes.

Gaandeweg wordt het weer droger.

We rijden alle dagen al langs de grens met Algerije onderweg veel checkposts, paspoort tonen en we hebben een vel

Papier van de reisleiding gekregen met daarop al onze gegevens, gegevens van de camper etc. Het echtpaar dat de reis leidt rijdt voorop en informeert de politie dat er 11 campers aankomen.

Men is overigens heel vriendelijk. Bij de grens vanaf de boot zijn ze in de bus binnen wezen kijken. De drank, mag maar een liter mee, was ver weg gestopt.

Uiteindelijk komen we aan in Figuig. Een grensplaats. Bekend om de palmen plantages die we voordat we het dorp naderden al zagen liggen.

We overnachten 2 nachten op een camping die nog speciaal voor ons is opengegaan. Douche !??? Ja die is er en ik ben na afwas, camper opruimen gaan douchen. Wel primitief mijn kleren voor de deur neergelegd op de vloer, een nachthemd en een handdoek binnen. Het water werd warm na enige tijd. Ik moest de douche kop vasthouden er was geen haak. Maar het is gelukt .

Er stond voor de middag een excursie op de rol. Ank heeft deze gedaan maar ik kan met die rugklachten s middags 3 uur wandelen niet aan! Dus thuis, blog bijwerken enz. Even rust

De excursie van Ank ging naar een shop kleden en mandjes en daarna zijn ze de stad rond gegaan. Ze hebben 9 km rondgewandeld. En tot vlakbij de Grenspost van Algerije gelopen.

Nadat ze terug waren hebben we geborreld met nog 2 stellen. Ook al is het geen ‘we zijn er bijna’ genieten we toch van de gezelligheid van een groep en de behulpzaamheid.

27 oktober 2021

Rustdag op camping in Figuig.

Op deze camping is er naast douche en w.c. ook een wasmachine en iedereen staat in de rij om zijn wasje te doen . 40 dirham is 4 euro.

En op het dak de waslijnen. We hebben wel even met een doekje de waslijn schoongeveegd. Verder vooral even niets althans, brood kopen , afwassen en vanavond gaan we om 19.00 uur eten hier op de camping . Ik heb begrepen 3 gangen 10 euro. Ik ben nog een stukje door het dorp gelopen. Ziet er ‘rijker’ uit dan het vorige stadje. Ons is verteld dat de industrie van dadels (overal dadelpalmen) geld oplevert.

En we hebben van de organisatie een sticker voor de bus aangeboden gekregen met hun naam en deze reis erop! Tja gaan we dat wel of niet doen. Toch gedaan , het is al een wat oudere bus en dit is wel de trip voor dit oudje! Iedereen klaagt vandaag dat het zand ook al overal binnen zit! Tja….. was te verwachten.

Maar ‘verwilderen’ als echt werkwoord nu in de praktijk is toch voor mij echt oefenen. Krijg een beetje poetsdwang maar het helpt niet! ???

De foto ’s van het eten en verhaal houden jullie te goed. Nu heb ik goed internet zelfs met mijn Marokkaanse nummer dus nu posten!