Zondag 10 oktober

Onderweg zijn de grotere Parkeerplaatsen overvol met vrachtwagens die in het weekend niet mogen rijden. De chauffeurs zitten gezellig in het zonnetje voor hun wagens te eten in groepjes. Veel

Polen.

We hadden het plan opgevat om bij Valence een voor ons bekende camping op te zoeken, maar ik zag dat het nog iets zuidelijker net boven de 20 graden was. Dus maar doorrijden naar Bedoin aan de voet van de Mont Ventoux. Daar aangekomen werd ons medegedeeld dat het de laatste dag was dat ze open waren. Rond 18.00 uur moesten alle gasten weg zijn.

Oei fout van mij niet goed gekeken.

Dan op naar de dorpscamping municipal. Prachtige terassencamping maar de Mistral blies er flink. Dus rond 18.00 uur in de bus na buiten nog een glaasje gedronken te hebben.

Maandag 11 oktober.

Na overleg gisteravond met het thuisfront nog een camping gevonden die het hele jaar open is.

En daar even blijven.

Er zijn in de Provence nog veel bezienswaardigheden maar hebben besloten die te negeren omdat er in Marokko nog indrukken wachten, Dit zal ook wel de leeftijd zijn!?

Even rust. Rond 13.30 kwamen we aan op camping Le Clos Fleuri. 16 euro voor een nacht inclusief elektriciteit. Tja zo’n camping waar je eigenlijk niet wil zijn. Oud sanitair en schoon???

Maar ja. We hebben een goed plekje met zon.

Even het ritme vinden van wandelen, eten , rusten, borrelen, eten en afwassen. Het voorlezen gaat nog steeds verder. In de lekkere stoelen, tussen ons in, een drankje en iets lekkers en genieten .

Dinsdag 12 oktober

Via Google Maps gekeken waar een koffie tentje is.

Over 3 km richting het Etang d’Ingril.

Het pad/fietspad loopt langs een drukke doorlopende weg. Jammer maar ja. Prachtig weer en met wandelen is het al gauw heel warm. Maar geen koffietent na 3 km.

Wel onderweg prachtig zwermen spreeuwen. Veel lawaai in de bomen en opeens waren ze er weer.

Nou dan maar weer teruglopen. Had wel al weer rugpijn maar ja geen bankjes onderweg. Het is niet anders. Halverwege draaide een taxi een zijweg in precies toen wij eraan kwamen. De voorzienigheid ??

We vroegen aan de chauffeuse of ze ons naar de camping wilde brengen . Nee ze was een medische taxi. Jammer . We liepen door en nog geen 100 meter verder kwam ze terug. Ze kon ons toch naar de camping brengen. Alhoewel ik het in mijn hoofd als een afgang ervaar , was ik ook blij!

Het ritje kostte ons 10 euro, geen kleingeld op zak. Maar koffie met had dat ook wel gekost.

Op de camping weer verder in ons boek. En klassiek gegeten boontjes, rundervink en aardappel.

In het vriezertje liggen nu nog 2 kipfiletjes.

Morgen de andere kant uit lopen. Naar het dorpje.

Kijken of daar iets te beleven valt of misschien uit eten ? Vast wel koffie!