Na een nachtje op privé terrein en gezelligheid, uitwisseling van alles wat er bij ons en bij hun sinds het vertrek van de kop gebeurd is, ontbijten we nog met Fries suikerbrood en rond 10.30 vertrekken we. Bij de garage in de buurt een lamp, die niet meer brandde, laten vervangen .

En zoals jullie weten hebben wij wel iets met garage mannen. Ook deze was weer super aardig. Banden lucht bij gegeven, olie gecontroleerd en praatje over bussen en reizen. Hij had ook belangstelling voor onze fietsendrager. 

Toen nog even naar de supermarkt want na een week verwend worden, uit eten moeten we er vanavond aan geloven. Zelf weer eten koken.

Via Emmen rijden we naar Duitsland en dan het gebruikelijke kilometers vreten en de saaiheid onderweg verdrijven. ja hoe? Praten, onze snoepjes eten, napoleon zuur en zout. Muziek luisteren via een mobiele boxje, versterker naar nummers van de favoriete playlist van Deezer en altijd weer terug keren naar herinneringen aan oude reizen en ons wensenlijstje bespreken . Hopen dat Corona niet te lang duurt want de tijd dringt gezien op onze leeftijd en wat er allemaal zo maar kan gebeuren kwa gezondheid. 

Na 504 kilometers zijn we beland bij Frankfurt op een camping. De Duitse Corona regels. Mondkapjes als je gaat plassen en als je groenten gaat wassen. etc.  Morgen hopen we in Zwitserland te komen 450 km nog. Al een camping uit gezocht.

Reisdag 2,  1september  Terwijl ik dit typ zit ik al op de plek van bestemming, het is 7.45, we lagen vroeg op bed en sliepen om 22.00 uur. De kachel is aan want toen ik wakker werd om 6.30 was het hier binnen 12 graden.  Inmiddels al weer 16. Graden. 

We zitten in Lauterbrunnen, tussen de hoge rotswanden met watervallen op een camping. Rondom, niet te zien, ligt het dak van Europa de Jungfrau 4158, Eiger 3970 en Monch 4099 meter hoog. Vanaf het station van Lauterbrunnen loopt er een tandradbaan die je de hoogte in brengt. Gaan we zeker doen.

Bij vertrek van de camping in Frankfurt was het al heerlijk weer. De voorspelling voor de komende dagen is zonnig, zeker tot en met zondag.  De rit verliep spoedig, bij de grens geen paspoortcontrole, geen vragen over Covid, geen mondkapjes. Wel overal afstandregels. En ik begrijp in Ov wel mondkapjes.We kwamen langs de Thunersee. Prachtig het blauwe heldere water, overal bloemen en terrasjes maar bijna geen mensen. Geld gepind omdat we al merkten dat er bij parkeren twee opties waren, contact of via een app. Maar ja volgende euvel. De grote hoeveelheid gigabite die ik heb gelden hier niet, geen eu land. Dus moest weer even snel een bundeltje kopen. 2 GB voor 24,95. Tja toch maar gedaan, een mens kan niet meer zonder het even opzoeken.   Maar hier op de camping is WiFi. Hoop dat het voldoende is om dit blog up te loaden en de foto’s.

2 september 

Op de camping is er een receptie, vanzelfsprekend, maar ook een boekingsbureau voor alle treinreizen, tandradbanen de hoogte in. Ik was er om 8.30 na eerst in de supermarkt heerlijke broodjes gekocht te hebben. De mevrouw achter de balie overvoerde me met informatie. Oei heftig voor een veelvraat die niets wil missen. Maar Zwitserland en bahnen  is duur. Toch heb ik een 3 dagen kaart gekocht om alle hoogtes te verkennen. Per slot van rekening weet je het op deze leeftijd niet. Morgen kan het over zijn. Ik zeg steeds: “De tijd zit mij op de hielen”. 

Terwijl ik nu 15.15 buiten zit en type hoor ik de heli’s vliegen. Even naar de gletsjer. Tja dat ging in Nieuw-Zeeland al te ver voor ons Hier dus ook. Te duur! 

Maar vandaag zijn we actief geweest. Eerst fietsend het dal in. Naar de Trummelbach   Watervallen. De grootste onderaardse watervallen van Europa. 

Aangekomen koop je voor ongeveer 10 euro een kaartje. Dan sta je met mondkapje op in een tandrad lift. Deze trekt je fiks omhoog. Bij het uitstappen kom je midden in de berg uit. Enorme vochtigheid, heel hard rasend vallend water. Eerst klim je via heel veel trappen omhoog met overal uitzichtpunten. Ik denk steeds wie heeft deze werkzaamheden verricht. Deze watervallen zijn al sinds 1913 toegankelijk, ongelooflijk indrukwekkend. Mijn iwatch geeft aan dat ik 15 verdiepingen heb gelopen. We overbruggen 140 meter. Naar boven gaat, al moet ik soms even stoppen maar dan naar beneden. Want het stuk dat we met de tandrathbahn omhoog gingen moeten we nu buitenom omlaag lopen.

Terwijl ik even stilsta heb ik trillende knieën. Maar wat indrukwekkend en wat een geweld aan geluid en water. Er schijnt 20.000 liter water per seconde naar beneden te komen. Beneden was er een gezellige uitspanning. Een biertje omdat we veel calorieën hadden verbrand. En op de fiets terug naar het dorp. Even kijken waar de trein morgen vertrekt en of we onze fietsen daar kunnen stallen.

Vanavond eten we zalm, uitje en wokgroenten. Vroeg naar bed en op tijd voor de trein omhoog naar de Jungfrau.