Vanaf de parkeerplaats bij het benzinestation naar de trein is het 200 meter lopen. Geen perron bij zo’n klein station. Zand en kiezels. De trein is er op gemaakt, geen hoge instap. Tot Dresden hauptbahnhof 10 station. Een groot klassiek station en als je buiten komt een afknapper. Trams, moderne kantoorgebouwen, max. 4 hoog, saai. We moeten ongeveer anderhalve a twee kilometer lopen voor we in het oude (museum) gedeelte komen. Eerst het Zwinger. Dit staat vooral bekend om de grote hoeveelheid oude schilderijen die er tentoon gesteld zijn O.a. Rembrandts, Rubens, Vermeer en vele andere voor mij onbekenden o.a Italianen. Prachtige verzameling ook hele grote werken, schilderijen van families etc. Er was een enorme expositie van porselein. Vooral Chinees, een verzameling gesticht door de keurvorst van Saksen August der Starke aan het begin van de 18e eeuw. Opmerkelijk vond ik in heel Dresden dat er delen van de gebouwen opgeknapt lijken te zijn en andere delen pikzwart in hetzelfde gebouw. Het Zwinger museum is als gebouw al prachtig, barok. Zwinger betekent tussenruimte gebouwd tussen de voormalige fortificaties van de stad. Na 2 exposities doorgelopen naar het grote plein, imposant een heel bijzondere sfeer, de Frauenkirche domineert het plein met prachtige panden, ik noem het strak klassistisch, je ziet deze stijl in deze regio meer. Het plein is autovrij. We gaan de kerk in. Deze is rond en het lijkt wel een theater met rondom zitplaatsen. Nog nooit in een kerk zo’n constructie gezien. De kerk is meerdere malen in de loop der eeuwen verwoest. Na de tweede wereld oorlog en het bombardement heeft de kerk als puinhoop letterlijk er gelegen tot de wende.Na de Wende ontstond een burgerinitiatief met het doel de Frauenkirche weer op te bouwen. Niet alle burgers van Dresden waren het hiermee eens. In de tijd net na de hereniging van Duitsland waren maar 10 procent van de bewoners vóór de wederopbouw. Dat had onder andere te maken met de hoge kosten die te verwachten waren. Daarom besloot de Stiftung für den Wiederaufbau Frauenkirche om de bouw voornamelijk door giften van particulieren te financieren. Ook de geallieerden die het bombardement uitvoerden oa u.s.a. en Engeland hebben meebetaald en in 2008 is hij opnieuw geopend.

Vanaf de Bruhlische terasse heb je een mooi uitzicht op de rivier de Elbe. Deze staan bekend als het balkon van Europa. Het terras strekt zich over een lengte van ongeveer vijfhonderd meter tussen de Augustusbrücke en de Carolabrücke uit. Ik dacht leuk mooie terrasjes maar daar was geen sprake van. Overigens vlak bij het Albertinum was er wel eentje. Maar eerst hebben we het Albertinum bezocht. Moderne kunst schilderijen en sculpturen. Oa de denker van Rodin niet het bronzen beeld maar een gips variant. Dresden is wederom zo’n stad waar je een week zou moeten logeren. ‘s Ochtends een museum bezoeken, in de middag een dutje en dan een aperitiefje en dinertje en weer slapen. Maar ik denk dat ik dat dan weer te saai zou vinden.

Terug met de trein. Op het station eten inslaan bij de Lidl. 50 euro cent in het karretje, brood gesneden, bananen en nog een paar dingen en toen waren daar de rijen. Ik denk wel 30 mensen per kassa en de trein gaat over 10 minuten. Nou dan die kar maar gewoon laten staan en naar de trein gerend. Net op tijd!

11 juni De wekker gezet want we worden weggesleept. Tegen tienen had hij gezegd, maar om 7.45 stond de sleper voor onze neus. Heftig om te zien hoe zo’n zware bus 3500 kg via een lier opgetakeld wordt. Wij, broodje nog in onze hand, op de voorbank van de auto. Bij de citroengarage werd er gezegd dat diegene die een beoordeling/diagnose ging stellen er rond de lunch zou zijn. Weer wachten. Ik was er klaar mee. De reisverzekering gebeld en aangegeven dat ik vond dat die 48 uur wel al om waren en we recht hadden op een hotel vooral met douche. Oké akkoord gekregen. Dan snel op booking.com een hotel geboekt, 3 km verder. En de garage had een auto voor ons beschikbaar 35 euro voor een dag. Stonden bij het hotel an de Muhle om 11.00 uur voor de deur in de hoop dat we daar al op de kamer terecht konden. Jawel heerlijk een bed, douche en even rust. Zouden rond 14.00 uur gebeld worden. En jawel, er blijken twee riemen vervangen te moeten worden. Morgen om 11.00 uur klaar. Na de rust door het dorpje gelopen. Het is heet. 34 graden pff. In de schaduw gezeten aan de eiskoffie. Bij het hotel is er een Italiaans restaurant, gereserveerd en we laten ons heerlijk verwennen. De keuken is voortreffelijk en met een grappa en limoncello rollen we ons, te zachte, bed in. De volgende dag 12 juni het “kasteel” bezocht in het stadje waarin een museum gehuisvest is. De expositie geeft een overzicht over de onstaansgeschiedenis van Hoyerswerda. Opvallend vond ik dat er veel Mozambikanen in de bruinkoolindustrie hebben gewerkt en dat er na de “wende” veel ellende is geweest omdat de discriminatie erg groot was. Het ging om grote aantallen 18.000. Op naar de garage en jawel we konden weer verder. Rekening betaald, viel nog mee.

Ja dat dachten we want na 40 km ging er opnieuw een lampje branden. De inspuiting van de ontsteking vrij vertaald uit het Duitse instructieboekje. En we moesten ons zo snel mogelijk bij een garage melden!! Nu was mijn flexibiliteit wel over. Ik had zo alles willen inleveren naar nederland terugrijden of vliegen en klaar ermee. En tot overmaat van ramp ging ook nog de temperatuur van de koelvloeistof omhoog. We waren vlakbij Neustadt en bij het binnenrijden allemaal garages. De eerste de beste genomen, bleek de ford garage. De meneer in overhemd begon al te vertellen dat zij geen citroen kennis hadden en geen plek op de brug. De moed zakte ons in de schoenen. Het was heet en hij ging toch onder de kap kijken. Even later gaf hij aan dat ze het geheel wel wilden doormeten zodat hij kon zien of het iets ernstigs was. “Dames jullie krijgen water en ga maar binnen in de ‘klima’. En tot overmaat van ramp zei hij dat er aan de overkant een benzine station was!

De bus werd na doormeten en discussie toch op de brug gezet. Wij weer wachten. Na 2,5 uur kwam de diagnose en behandeling. Het lampje dat ging branden had te maken met oxidatie en dat hebben ze schoon gemaakt. Dan het oplopen van de temperatuur. In werkelijkheid was dat niet zo, geen kokende koelvloeistof. Hun conclusie was dat mogelijk door het eerste incident de sensor gesneuveld was en dat de meter niet de juiste situatie aangeeft. Overigens dat alles in het Duits. Fijn dat ik als kind deutsches fernsehen gekuckt habe. Und in der schule funf jahre deutsch. Nou wij konden gerust verder.Dat verder was 25 km naar een camping in de Saksische Schweiz. Bad Schondau is het centrale toeristische plaatsje en wij gingen nog 2,5 km naar links de kloof in. Bij de camping was het file bij de receptie. Maar er was nog plaats. De laatste dagen van de vakantie nog in het afsluitende blog.