Sevilla en langzaam op de terugreis.
Via praatjes op campings was ons bekend dat er in Sevilla een parkeerplaats is heel dicht in de buurt van het centrum van de stad waar je voor 24 uur 10 euro betaalt en je mag overnachten. Faciliteiten zijn er niet. Dus toilet geleegd, opgeladen apparaten en dan Sevilla bekijken.
Eerlijk gezegd moet ik wel kwijt dat we beiden indruk moe, steden moe zijn.
En sinds een dag heb ik hevige pijn in mijn linkervoet. Ik denk een combinatie van lopen in het zand, veel straten met kinderhoofdjes dus ongelijk en veel kilometers voor mijn doen, namelijk 20 km. En niet te vergeten alle dagen er voor.
Maar ja hoe moet dat nu. Toch maar het centrum in gelopen en de kathedraal bezocht.
Overigens is deze enorm groot en indrukwekkend. Hij blijkt de grootste in Europa te zijn. Gebouwd tussen 1400 en 1500. Bijzonder voor mij is dat het hoofdaltaar wordt afgesloten met een
monumentaal ijzeren hekwerk dat komt uit 1532 en toen gesmeed is. Erachter, het altaar bestaat uit 44 vergulde panelen, gedomineerd door Retablo Mayor zit Maria onder een waterval van goud. De vergulde panelen komen uit de periode van 1482-1564.
Er is heel veel te zien, veel schilderijen, rozetten gebrandschilderde ramen, prachtige plafonds. Op een plek was er een spiegel geplaatst zodanig dat het plafond gereflecteerd werd.
Het straatbeeld van Sevilla ademt grandeur, prachtige gebouwen, brede straten, veel groen en parken en weinig auto’s. En de mooie tegelplateau’s prachtig.
Het gebouw waar de universiteit in zit ademt rust, het was de koninklijke tabaksfabriek. In de 19e eeuw werd driekwart van de sigaren in Europa hier gerold.
Dit is een stad die zeker voor ons nog een weekend waard is. Granada vond ik, los natuurlijk van het Alhambra minder. Maar smaken verschillen en wij zijn ook niet van die avond mensen, kroegjes etc. Op naar een camping waar een schoonmaakdag ging plaatsvinden. Grote wasmachines en we hadden geluk het regende niet. Terwijl het de avond ervoor toen we aankwamen goot.
De beschrijving van de camping was heel positief maar wat een gestructureerd geheel boven op elkaar. Vreselijk. Trouwens bij ieder plekje een hok met wc, douche en wasbak, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.
Inmiddels is het zaterdag 19 mei en rijden we voor het eerst echt noordwaarts, een beetje op de terugweg. Mijn zus heeft een advies voor een camping.
Nou die is 80 km voor Salamanca. Prima!
Onderweg gaan we nog even van de snelweg af omdat er een mooie weg loopt. Groen op de kaart trekt altijd. Een groot meer en omdat er onweer aankomt zijn de kleuren prachtig, bijna zwarte lucht, heel licht groen van de struiken en het water is ook weer zwart.
Op naar El Burro Blanco, de witte ezel gerund door Nederlanders. En bij aankomst worden we overmand door het terrein. Groot, prachtige vegetatie en nergens standaardplekken. Je kampeert in het bos/park met een prachtig uitzicht over een natuurgebied en een middeleeuws dorp dat op een heuvel in het landschap ligt. De kerktoren maar ook de toren van de ommuring steken boven het dorp uit.
Het giet wederom maar rond vijf uur in de middag verschijnt de zon en genieten we van het uitzicht. De vogels fluiten, de krekels tjirpen en de geur van de brem komt met golven in mijn neus. Verder is het stil, oh nee ik hoor de koekoek.
Deze Nederlanders hebben de camping al 25 jaar. In het park liggen grote rotsblokken, helemaal met groen bekleed. Na de regen druipt alles. We maken een wandeling, er loopt een beek en er staat een oude fontein. Het water drupt, alles groeit en het heeft iets magisch.
Maandag 21 mei 2e
pinksterdag voor jullie.
Het gaat beter met mijn voet na 2 dagen rust en pootje hoog.
Dus toch maar lopen maar het dorp Miranda del Castanar. Vanaf de camping 20 minuten lopen maar ja daarna naar boven. Wat een mooi dorp, moeilijk te beschrijven, veel vakwerk, lopen achter langs straatjes heel smal met boven ons hoofd balken die de vloer vormen van de huizen erboven.Een bus met toeristen en verder is het er heeeel rustig. Een paar kleine winkeltjes die regio producten verkopen. Op een hoekje hangt een uithangbord, bar restaurant en de deur staat open. Een halletje met een trap naar boven. Boven aangekomen is de ruimte prachtig gerestaureerd en gezellig als bar ingericht. Een jazz achting café waar we eigenlijk s avonds langs moeten gaan!? En blijkt er een heel smal buitenterras te zijn. Net boven de daken van de huizen. Daar drinken we een kopje koffie. Rond half twee trakteren we ons zelf op een menu de Dia. 3 gangen eenvoudig maar heerlijk gegeten. Met wijn erbij alles voor 26 euro. Hoe is het mogelijk. Nou begreep ik van de kamping eigenaar dat deze man in het weekend 21 euro voor een menu vraagt. Nu betaalden we elf euro op. De foto’s volgen.