Granada van 7–9 mei
Terwijl er over deze stad toch ook allerlei liedjes zijn gemaakt heb ik Ank ze minder horen zingen als rond Valencia. Bijzonder voor mij is dat veel Spaanse steden bekende begrippen zijn met beelden en ik ze nu in een periode bijna allemaal, nou ja althans velen in het echt ga zien.
Granada past ook in het rijtje. De stad van het Alhambra. De foto’s met de zuilen. Ik ben benieuwd.
Ik had al een camping uitgezocht, waarbij de stad goed bereikbaar is met de stadsbus.
Een week voordat we in Granada waren dacht ik, laat ik alvast kaartjes bestellen voor het Alhambra. Helemaal niet wetend dat dat een dingetje is. Ik verbaasde me al dat er in mei nog maar twee opties waren, waarvan een op woensdag 9 mei om 14.30 en dat kwam goed uit.
Wat blijkt het hele gebied mag je met een kaartje de hele dag bezoeken maar het tijdslot is bedoeld voor het Nasride paleis. Per dag mogen hier maar 8000 mensen in. Dit ivm behoud en het gegeven dat het op de werelderfgoed lijst staat.
Oké maar zover is het nog niet. De campingeigenaar vraagt of we belangstelling hebben in een flamencoshow met eten. En die is in het deel van Granada Sacramonte. In dit deel woonden vroeger zigeuners in de grotten die in de hellingen waren uitgehouwen. En die grotten zijn er nog steeds. In een van die grotten was het eten (Tapas) met aansluitend een show. Tussendoor nog uitleg door een gids over de onstaansgeschiedenis van dit deel van Granada. Leek ons een goed idee. Om 18.30 werden we opgehaald.
Sacromente ligt hoog tegen de berg aan. Kleine busjes rijden af en aan door smalle steegjes. En vanuit de plek waar het restaurant is kijken we uit op het Alhambra. Bijzonder. De straatjes zijn betegeld met kleine keien met hoogteverschillen. Veel dames hadden voor het eten mooie schoentjes aangetrokken. Zeer wiebelig lopen werd dat. De gids vertelde over de diverse groepen die in Granada leefden en elkaar naar het leven stonden. De moren, christenen, en Joden, maar ook de zigeuners. Op de helling waar de zigeuners woonden werd de flamenco gedanst en in deze traditie nog steeds opgevoerd voor de toeristen.
Het eten was een tapasmaaltijd 3 kleinere gerechten en een toetje. Was goed verzorgd en lekker.
Na het eten mochten we vooraan gaan zitten op de stoelen. Het podium werd omlijst door gestucte. Caves Gaf een speciale sfeer met paarse verlichting. En daar kwamen ze, een gitarist, twee mannen die zongen en drie dansers, twee vrouwen en een man.
De danser was een echte donkere Spanjaard met lang krullend haar. Hij droeg een zwart overhemd en jasje en daaronder een zwarte spijkerbroek. Jammer niet zo’n glimmende zwarte broek met brede tailleband. Maar ook hier is de afwezigheid van stijl ingetreden. Maar de performance was top. Prachtig gitaarspel, zwoele muziek, soms zeer opzwepend. De castagnetten zijn ook verdwenen. De vingers doen het vervangende werk. De schoenen van de dames zijn nog steeds hetzelfde. Grote blokhakken met metaal eronder en een brede band over de voet. De ene dame was een echte donkere Spaanse, volgens ons ook met de meeste ervaring en de andere een stuk lichter en jonger.
Ze probeerden met handgeklap het publiek te enthousiasmeren maar dat werkte niet. Ik zat zo ongeveer in mijn eentje handen klappend voor gek. Het temperament was aanstekelijk en ik had zo mee willen doen. Heerlijk. Het was een mooie Andalusische ervaring.

De volgende dag 8 mei zijn we met de bus van de camping naar de stad gereisd. Daar een eindje lopen naar de kathedraal. Jammer dat hij zo ingesloten ligt. Dwalend over pleintjes en kleine straatjes kom je van alles tegen. Natuurlijk de souvenirs en kaarten winkeltjes
Maar ook een met galerijen omheinde binnenplaats. Het geheel strak en zag er echt oud uit. Het corral del Carbon. Blijkt uit de Moorse tijd, de tijd van de Nasriden, de tijd waaruit ook het grote deel van het Alhambra stamt.
Mooi zo dwalend door de tijd. De nieuwere landen, Amerika, Australië bv kennen dit soort kernen en steden niet die in de loop van de honderden jaren zijn opgebouwd.
Natuurlijk gezellig lunchen op een terrasje altijd omringd door bloemen en palmen.
En na 5 uur slenteren gaat mijn rug weer opspelen en het dreigde te gaan regenen. Taxi aangeklampt en voor 10 euro weer op de camping.

9 mei Het Alhambra
Op de eerste plaats was ik direct onder de indruk van de grootte in vierkante meters van dit gebied.
Wat een mooi aangelegd park en goed onderhouden.
Voor de deur rijen mensen en die bleken allen geen kaartje te hebben. Met kaartje was je zo binnen.
En gekozen om een audiotour te nemen in Nederlands, maar kon de taal niet vinden. Bleek dat wij neder-saksisch waren?
Je kreeg een telefoon mee met touchscreen overzichtelijk gebouwen en routes geordend en per plek 2 minuten tekst met foto’s. Goed over nagedacht en simpel te bedienen en informatief.
Ik bespaar jullie alle gebouwen, tuinen etc maar om 14.30 mochten we het Nasriden paleis in.
Druk, veel mensen maar ja . En binnen was het indrukwekkend prachtig, ruimte na ruimte anders.
Bekijk de foto’s vooral.
Deze ervaring had ik niet willen missen. Het oosterse/ Moorse is zo anders dan het christelijke. Strakker, symmetrisch en ruimtelijk spreekt het me meer aan.
Vormen die terugkeren, de rol van het stromende water, fonteinen. Etc.
Rond 1000 waren er Moorse kalifaten en vooral in Andalusië zie je deze overheersing in de architectuur terug, zo ook in het Alhambra.
De dagen in Granada waren vermoeiend, veel indrukken en veel stappen gezet.