3 januari: Na kleding wassen, beetje poetsen, zijn we met de taxi gereden naar het museum of modern art. Nou heb ik voor het eerst in mijn leven gebruik gemaakt van Über het taxibedrijf dat sinds 2010 bestaat. In 2012 kwam het naar Londen en daarna naar Amsterdam etc. Sinds 3 jaar in Qatar. Het functioneert nu in 67 landen. Ongelooflijk wat een groei. Particuliere chauffeurs kunnen zich melden bij Über met hun eigen auto. Maar je kunt ook kiezen voor luxere auto’s en hier voor SUV’s

Nou voor diegenen die dit niet kennen: het gaat als volgt, je download de Über app. koppelt daaraan de creditcard. Dan geef je in de app aan waar je naar toe wilt. En dan gaat de app een taxi zoeken en plotseling zie je in beeld de foto van de taxi-chauffeur, zijn kenteken en het type auto en tevens het aantal minuten dat hij van je verwijderd is. Tim had me wel gewaarschuwd dat ik goed moest opletten waar je pointer staat ( de locatie van waar je vertrekt). Daarover later meer. Je ziet dan op een kaartje de taxi naderbij komen en de minuten tellen af.

Oh wat kan ik toch genieten van al die mogelijkheden. Je stapt in en de chauffeur rijd je naar de door jou aangegeven locatie. En na ik denk 10 minuten krijg je een mail met de rekening. Alles staat erop. Oh ja zo’n taxirit van ongeveer 30 minuten kost 7,50. Zal een foto van hoe de rekening er uitziet erbij stoppen. En een keer per maand worden de kosten van je creditcard afgeschreven.

Even tussendoor : van de week heb ik bij uitzending gemist Op mijn iPad het interview gekeken met Heleen van Rooij 5 Jaar later door Jeroen Pauw. Daarin kwam aan de orde dat zij het ergste vond van oud worden dat er niet veel meer de eerste keer is. Alles al meegemaakt, veel gezien en dat het de kunst is om steeds weer de eerste keer ervaringen te hebben. Nou reizen via zo’n app daar kan ik kinderlijk blij van worden. Waarom? Ik geniet van de technische mogelijkheden überhaupt en dat het mij dan ook lukt. Durven is in deze niet de vraag. Maar dan bij het Museum of modern art geven ze aan gesloten te zijn op dinsdag! Hu hoe kan dat , ik had toch op internet gekeken naar de openingstijden. Wat blijkt er is een ander museum of modern art en dat is op maandag gesloten en dit op dinsdag!!!

Sinds vandaag weet ik dat er 2 musea zijn die ver van elkaar verwijderd liggen. Ieder uur gaat er een bus gratis tussen de musea heen en weer. Nou na deze desillusie weer Uber een verzoek gestuurd en naar de city centre mall of Doha gereden. Echt shoppen. Er was veel in de uitverkoop. En de collecties zijn hier totaal anders. Omdat veel vrouwen in het lang lopen, benen bedekt, zijn er veel lange rokken lange vesten en veel dunne broeken (warmte). Allebei dingen gekocht, veel goede katoenen kleding. Uiteindelijk kwam Tim ons ophalen bij het shopping centre. Zijn kantoor is vlakbij.

Woensdag 4 januari Hernieuwde poging..

Bij het museum aangekomen maken we kennis met het werk van de Iraakse kunstenaar Dia al-Azzawi. Wat een enorme productie heeft deze man. Indrukkend werk, schilderijen, etsen, sculpturen, tekeningen in boeken etc. Het werk in het eerste museum is enorm groot, stukken van 2 bij 5 meter. Hij heeft zowel in Londen als in Oostenrijk gewoond en is geboren in 1939 in Bagdad. Op YouTube staan verschillende filmpjes. In het tweede museum 15 km verderop nog meer werk. Kleine sculpturen in sigarenkistjes. En al zijn tekeningen/ontwerpen/voorstudies voorafgaand aan de schilderijen, liggen er ook.

In het tweede museum is er ook nog een verdieping met schilderijen van allerlei moderne kunstenaars. Door de enorme variatie zie ik dan door het bos de bomen niet meer of is het andersom? Opmerkelijk is dat bij beide musea winkels figuren staan van hard plastic, hond als kinderzitje en volgens mij zijn de originele ontwerpen van Marcel Wanders. Over Marcel Wanders gesproken: deze Nederlandse designontwerper gaat in Doha voor een nieuw hotel het ontwerp van de inrichting verzorgen. Blijkbaar is 2017 het Mondriaan jaar, hotel in Mondriaan stijl en hoopt men dat Maxima het hotel komt openen. Wij weten dit omdat een vriendin van Tim hier in Qatar die in de nederland groep zit de hele inrichting verzorgt, personeel werft en schoolt etc. Ik sprak haar en zij vertelt dat zij bij een bedrijf werkt die dit soort dingen doet. Van scratch af aan hotels inricht, inkoopt, zorg dat er personeel is etc.

Nou weer terug naar de terugreis. Ik dacht dat ik de pointer/locatie verkeerd had ingevoerd. Even in paniek. Annuleren van een rit weet ik niet hoe dat werkt??? Dan maar naar de locatie toegelopen buiten adem. Maar bleek ik het achteraf toch goed gedaan te hebben en kon de chauffeur ons niet vinden! Grappig is dat we inmiddels uit diverse landen chauffeurs hebben gesproken: India, Bangladesh, Kenia, Filippijnen en Ethiopië. De laatste vertelde sinds 3 maanden taxi-chauffeur te zijn. 9 jaar in Qatar en begon als vrachtwagenchauffeur. De Indiër woont met vrouw en 3 dochters al 24 jaar in Qatar. Hij vindt het een prettig land en somt op: geen oorlog, geen bommen, geen haat onderling, geen corruptie . Bijzonder, in dit land wonen 180 nationaliteiten vredelievend naast elkaar. En volgens de chauffeur kun je als je je netjes gedraagt alles doen en ook de godsdienst beleven die je wilt.

Terwijl ik dit typ zit ik op het balkon met een lekker glaasje. En dagelijks rond deze tijd hoor ik het deuntje dat zowel in de Efteling als in Disney gespeeld wordt. Tja ik kan het jullie hier niet voor zingen. Maar ik denk dat velen het kennen. Wat is dit? Het blijkt het achteruitrij signaal van een bus te zijn, die hier beneden bij het appartementen complex draait.

Na een paar dagen tegen de 30 graden was het vandaag heerlijk rond de 24 graden en een heerlijk windje. En elke dag komt het terug. Je kunt er hier op vertrouwen. Heel gek. De weekoverzichten in weer online geven hier alleen maar zonnetjes aan en weercijfer 9 of 10. Soms is het ’s ochtends mistig, maar die trekt altijd weer snel weg.

Vrijdag 6 januari Vrijdag is in een moslimland zondag. En elke vrijdag is er een brunch in alle westerse hotels. Niet goedkoop maar onbeperkt eten en drinken ook alcohol. En dit is een ding hier. Al die jongelui tussen 26 en 36 ongeveer komen dan samen om te eten en je kunt ook nog na die brunch naar een feestje. Echt een eet en drank gelag.

Een soort van der Valk brunch op zondag. Klein prijsverschil van der Valk 30 euro en hier 110 haha. Maar ook verschil in wat er te krijgen is. Maar decadent, over de top. 25 man groot was de groep die Tim dan nagenoeg allemaal kent. Iemand in de nederland groep begint te appen en die regelt het dan en reserveert. Maar volle bak gezinnen met kinderen, een band die speelde allemaal buiten aan zee. Wat doen deze jonge mensen hier allemaal? Piloot bij Qatar airways. 2 financiële mensen bij Shell. Nog iemand die ook bij Ampelmann werkt net als Tim, de vrouw die naast mij zat was een Poolse en wat deed zij? Zij werkt voor de koninklijke familie van Qatar. Fysiotherapeute coach etc. Ze vertelde dat ‘s zomers ( hoge temperaturen) niet in Qatar is. Zij ( de familie) heeft een huis in Londen en in de zomer zijn ze 12 weken daar. Net heeft ze 10 dagen in New York gezeten. Ook daar hebben ze een appartement. Hoe kom je aan zo’n baan? Tja dan blijkt dat zij in Duitsland in een prive revalidatiecentrum werkte en daar werd iemand van de koninklijke familie 9 maanden opgenomen en zo is het gekomen: Ernst zegt al steeds: “Het gaat niet om wie je bent, maar wie je kent!”

Heb ik nou iets gegeten wat ik nog nooit gegeten heb? Nou dat niet. Wel een aantal heerlijke hapjes van Gordon Ramsay die daar kookt. En Dumplings (Chinees), garnalen, Ank oesters, Ook dit heb ik nu voor de eerste keer meegemaakt maar hoeft geen tweede keer. Ank is ziek geworden? Dronken? Of teveel oesters gegeten? Tim had dienst dus die dronk geen alcohol. Maar we hebben Ank spugend en wel op bed gelegd. We waren thuis rond 16.00 en Ank was om 20.00 uur weer uit bed. Samen met Tim nu de auto schoonmaken Oei!!! Van Ank mag ik dit eigenlijk niet schrijven maar bloggen is bloggen en niet mooier maken dan het is.