Op naar Albanië en eerste dag Tirana

Om 8.45 uur worden we opgehaald in Priboj door een taxi. En bij aankomst van de taxi zien we dat er al een echtpaar in de auto zit. Zij voorin en hij gaat in het midden tussen ons in zitten. Pff en dat 3 uur lang! Maar ja dan maar vragen stellen en belangstelling tonen en dan gaat de tijd snel. Stel van eind veertig gevlucht toen ze 24 j waren en inmiddels een goed leven in Duitsland hebben opgebouwd met 3 dochters die studeren en werken. Ze spreken goed Duits. Deze man vertelt mij terwijl we door Bosnië rijden dat het land 3 presidenten heeft die ieder half jaar roulerend aan de macht zijn; een Servische , Bosnische en een president die een moslimachtergrond heeft. In veel plaatsen hebben de Serviërs de Bosnische mensen er uitgewerkt. Ze mogen terug komen in hun oude huizen maar hebben geen enkel recht. Door deze vorm van besturing komt er niets van de grond. Ik merk dat ik weinig hierover weet en ook Google geeft geen eenduidig antwoord hierover. Dus het verhaal klopt niet helemaal maar geeft wel aan hoe ingewikkeld het in deze regio is.

Door het verhaal van deze veertiger zie je ook het verschil ; deze generatie was jong en had voldoende veerkracht om opnieuw te beginnen en de generatie die 20 jaar ouder zijn en wiens jonge leven inclusief bijna volwassen kinderen zich af heeft gespeeld in hun thuisland.Rond 12 uur aan de luchthaven van Sarajevo waar we vertrekken op tijd 14.00 uur.

Sarajevo heeft een kleine luchthaven maar er vertrekken rechtstreekse vluchten naar Dubai!??? Toch bijzonder maar uit mijn eerste verhaal bleek al hoeveel er hier geïnvesteerd wordt vanuit de Arabische Emiraten tja en daar staat iets tegenover!

Tussenlanding in Istanbul. En daar ontdekken we precies nog op tijd dat het daar een uur later is en onze overstaptijd geen 3 uur maar 2 uur is. Warm en mooi weer in tegenstelling tot Sarajevo waar het regende. We vliegen nu met Turkish Airlines, en hoewel ik geen fan ben van Turkije en de huidige “democratie” moet ik bekennen dat deze maatschappij geen geld vraagt voor koffers en je ook op deze korte afstanden snacks en drinken krijgt in tegenstelling tot partijen als Ryan air etc. waar je alles extra moet betalen! Dus goede service!

Ik was enigszins nerveus voor de aankomst in Tirana en het hoofdstuk autohuur! En het rijden in het donker naar het hotel in de nacht! Wat is er aan de hand. Ik had al in mei 14 d autohuur geboekt bij een budgetpartij en toen ik ging googelen bleek internet vol te staan met klachten en rare verhalen. Ik was dus tot de tanden toe gewapend! Wat heb ik al betaald en wat zit daarin en wat zijn de afspraken over benzine! Ik had van alle stappen in het betalingsproces op internet screenshots gemaakt en prints bij me. Daarnaast hebben we sinds kort een mifi apparaat. Daarover later meer en moesten we pinnen op het vliegveld! De munteenheid is de Lek en 1 lek is 0,07 eurocent. Dus veel flappen! Eerst dus pinnen en daarna een kaartje kopen voor internet voor in de mifi.

Laat er nou op het vliegveld een kiosk van vodafone zijn met een aardig jong mens die dit even voor mij regelde. Kosten voor 3gb 6,50 euro. Dus geen gedoe meer overal internet althans ben benieuwd hoe dat in het binnenland werkt. De tijd op dit terrein schrijdt voort en de service voor internet en telefoonkaarten van het land zag ik ook al in Istanbul.

Tijdens de reis door Nieuw-Zeeland hadden we die mifi nog gehuurd in 2014.

Toen de auto, het ging vlotjes geen probleem duidelijk, maar hij bracht ons naar de auto ipv een Skoda Octativa rijden we nu in een ford, ook 4 deurs en airco. Maar hij was heel smerig onder de blubber! Tja daar sta je dan om 21.00 in de avond. Gaan we daar een punt van maken? Nee laat maar. Ank liep nog even rond de auto om te kijken of er schade was. In het donker niets te zien!?

We kozen om geen navigatie te nemen want met 3 gb in onze mifi rijden we gewoon via Google maps en sparen we 140 euro uit op 14 d navigatiesysteem!

Natuurlijk niet helemaal want misschien moeten we nog gb’s bijkopen, geen probleem kan overal volgens onze vodafone man.

Toen tanken, gelijk al vriendelijk hulp. En op naar het hotel. Ank rijdt altijd dit soort ritjes.Een weg van 6 km o.a. zonder verlichting, pikdonker en je zag auto’s komend vanuit de andere richting regelmatig inhalen. En ik zat daar met alle waarschuwingen in mijn hoofd van iedereen die vertelt dat mensen zich in het verkeer in Albanië van geen enkele regel iets aantrekken. En ik weet ook dat je in Albanië geen rijles krijgt en geen examen hoeft te doen!

Dus je krijgt je rijbewijs. Ank moet mij dan tot kalmte manen. Maar dan weer in het verlichte deel en googel weet de weg goed! Maar Ank rijdt net als de Albanezen en duwt door bij moeilijke punten, ik zou aarzelen en daardoor ongelukken veroorzaken. Zonder problemen komen we aan bij het hotel geboekt via booking.com voor 2 nachten.

Maar dan een minder goede nacht. Rond 4 uur word ik wakker en krijg heel heftig diarree. En buikkrampen, maar wij hebben altijd een aparte toilettas bij ons met noodmedicatie. Loperamide een wondermiddel. Na anderhalf uur begon die pil te werken. S morgens nog slap, ontbijten en tegen 11.30 zijn we nadat het ontbijt er in bleef, de stad in gegaan.

Tja hoe krijg ik alle indrukken van zo’n andere stad in weinig tekst op papier? Om met de deur in huis te vallen. Via achterafstraatjes zijn we op zoek naar het postkantoor en dat is nog ouderwets groot en het is er megadruk. Kopen postzegels voor kaarten en van een mevrouw langs de weg kaarten, een beetje vies zijn ze wel. In die straat staan allemaal jonge jongens achter een dienblad of zoiets met daarop mobiele telefoons! Allemaal overjarig schatten wij zo in. Of gejat in allerlei west-Europese landen en doorverkocht? En veelal mannen kopen daar hun telefoons.

In het reisboek over Albanie door Paul Wennekes, die er lang gewoond heeft, is een wandelroute door de stad beschreven. We komen eerst in een bijzondere kathedraal, dan in het museum voor moderne kunst, de nieuwe gebouwen die in aanbouw zijn, beklimmen de klokkentoren 35 meter hoog uit 1822 en komen bij het plein waar het beeld van Skanderbeg te paard staat.

Skanderbeg is een belangrijke man voor de Albanezen hij is geboren rond 1400 en beroemd om zijn inzet van tactische wapens in de strijd rond het Ottomaanse rijk. Voor 1991 stond hier het beeld van Enver Hoxa de communistische dictator. In de tijd van de dictatuur mocht er geen enkele religie beoefend worden en stonden alle kerken en moskeeën leeg. Veel werd ook afgebroken. In het museum voor moderne kunst maakten de schilderijen uit de tijd van het communisme gericht op de propaganda het meeste indruk. Grote werken 2 bij 3 met krachtige mannen die aan de arbeid zijn in de diverse sectoren van de industrie. Mooi geschilderd.

Reizend in deze regio en lezend en sprekend over hun geschiedenis realiseer ik me dat dit een regio is waar al vanaf de middeleeuwen wordt gevochten. Dan was men bezet door de Turken dan door de Oostenrijkers, ook probeerde Duitsland hun aan te vallen in de tweede wereldoorlog.

Het is stad met mooie gebouwen in Italiaanse stijl, inmiddels gerestaureerd en daarnaast straten met huizen die verwaarloosd zijn en overal bossen electriciteits draden. Eerste en derde wereld gecombineerd!

Vanavond gegeten op advies van het hotel in een goed restaurant combinatie van streekgerechten en Italiaans. Het goot dus een taxi genomen kosten enkele reis met fooi 3,10 euro afstand 10 minuten en het eten inclusief een heerlijke fles wijn en 3 gangen 30 euro 2 personen. Tussen de middag gegeten voor 3.50 euro inclusief een bier 2 personen.

Een totaal andere wereld.