28,29 en 30 augustus 2016

Op zondagmiddag 28 augustus is onze vakantie begonnen.

Met de trein naar Amsterdam , nachtje geboekt in van der Valk Schiphol. En s avonds met onze jongste zoon Ernst en schoondochter Simone gaan eten bij Stork. Aan de overzijde van het IJ in Noord, oud industriegebied en prachtig visrestaurant is daar nu aan het water. Ter ere van Ernst zijn verjaardag. Ze hadden voor ons ov fietsen gehuurd en dan fiets je door een landelijk stuk Amsterdam bijzonder. Gezellige avond was het.

Terug met trein, pendelbus en om 05.30 op naar Schiphol. Was natuurlijk benieuwd naar veiligheidsmaatregelen maar het ging vlot. Er stonden hier en daar ook militairen met grote geweren. Merk mij onbekend?

In München tussenstop waar we moesten haasten want met een trein van de ene naar de andere vertrekhal. Allemaal korte vliegreisjes van uur, anderhalf uur. We kwamen om 13.30 aan in Sarajevo waar het echtpaar waar we door zijn uitgenodigd, Samka en Uzeir, ons kwam ophalen. Hun zoon heeft een appartement in Sarajevo. Daar blijven we 2 nachten.

Hier word ik keihard geconfronteerd met onze Nederlandse zakelijkheid. Ik opper om de uitgaven deze dagen te delen, maar ik doe een oneerbaar voorstel. “ Jullie zijn onze gast en er wordt niet over geld gepraat!”

Dus worden wij steeds gefêteerd, uit eten, supermarkt, ik vind het ongemakkelijk. Ze blijken in Sarajevo veel familie te hebben die ons ook weer meenemen.

Op dag van aankomst naar het centrum gewandeld overal gaten in de muren van de appartementen van de schietpartijen in de oorlog. Sommige gebouwen zijn hersteld, maar ook het appartement waar we nu wonen was zwart geblakerd toen hun zoon het kocht en men heeft alleen muren en ramen hersteld. Er is vanuit de bergen rondom geschoten op Sarajevo heel heftig en dat is nog te zien. In het echte centrum is niet veel meer te zien van de oorlog en te merken. Veel gebouwen uit de art deco tijd, Oostenrijkse invloed. Midden in het centrum de olympische vlam die er brand sinds de olympische winter spelen er waren in 1984. Opmerkelijk hoe ogenschijnlijk de draad door iedereen weer opgepakt is in de stad. Maar ons wordt verteld dat er veel armoede is. Wij ontmoeten op straat een zwager van hen en later vertellen zij ons dat deze mensen leven van ongeveer 300 euro per maand.

In de tijd van Tito kreeg iedereen gratis een huis. Dus veel mensen die nog in zo’n huis wonen hebben geen woonkosten of heel weinig. Er is veel werkeloosheid onder de jonge mensen. Samen eten we cevapcici een gemengde gehaktsoort, traditioneel zoals ik het me herinner uit 1980 maar ook nog in Kroatië in 2001.

Maandag 30 augustus

Vandaag gaan we naar de omgeving buiten Sarajevo waar bronnen water uit de grond komen. Het was blijkbaar het buitenverblijf van de Oostenrijkse keizer Frans Josef, de keizer uit de Sissi film! Van het kasteel is niets meer over.

En prachtig parkachtige omgeving met overal stromend water en wandelpaden.

Omdat er veel bomen zijn is de temperatuur aangenaam. De zwager is meegegaan om de weg te wijzen. Opmerkelijk is het hoeveel vrouwen er in boerka’s rondlopen. Samka spreekt haar verbazing uit over dit fenomeen. Ze vertellen dat er nooit gesluierde vrouwen waren en ook de moslims droegen zelden hoofddoeken. Zij is zelf is ook gelovig en beleidend moslim.

Later blijkt dat veel mensen uit de Arabische wereld huizen en grond kopen in Sarajevo omdat in de zomer voor hen de temperatuur veel beter is en het er mooi groen is in tegenstelling met de “zandbak”.

Mensen uit Sarajevo hebben door de oorlog veel verloren en er is weinig geld. We spreken over extremisme in het geloof en wij leggen iets uit over het extreme deel van het christelijke geloof zoals dat ook in Nederland voorkomt in de bible belt.

Alhoewel de taal wel een barrière is merken we dat we veel basis waarden delen.

Tussen de middag eten we in een Turks restaurant aan de rivier op advies van de zwager. Heerlijk.

Dan thuis gekomen een dutje en we zijn nog niet op of het volgende familielid staat aan de deur, een kleindochter met man van haar oudste broer. Ze willen ons mee uit nemen naar boven in de bergen met uitzicht op Sarajevo in de avond. Maar we kunnen niet met 6 personen in een auto. Eerst worden de dames naar een vesting gereden boven op de berg, heel oud , 2,3 eeuw na Christus wel vervallen maar bijzonder in het avondlicht. Onderweg komen we langs een begraafplaats van de oorlog, heel veel witte palen wel 1.50 m hoog tegen de berg op. Indrukwekkend duizenden oorlogsslachtoffers. En van boven op de berg zien we zo een tiental plekken liggen.

Wij wachten totdat de auto terugkomt met persoon 6 een extra rit, maar nee wij worden opgehaald zonder Uzeir in de auto. De chauffeur neemt een andere weg en brengt ons naar een restaurant uitzichtpunt met terras hoog in de bergen boven het verlichte Sarajevo natuurlijk met een zwoele zomeravond.

Top en bijzonder,zelf zouden wij zo’n plek niet zo snel gevonden hebben. Morgen vertrekken we naar Priboj 2,5 uur rijden ongeveer 150 km net over de grens van Bosnië in Servië. Sinds de opdeling moet je daar ook officieel de grens over en je paspoort tonen.

Ps nergens is er hier internet dus ik ja kijken hoever ik kom met mijn t mobile travel endorfine abonnementje van mijn telefoon. Nergens in de restaurants wat in veel landen wel het geval is.