Gisteravond in een westers hotel wezen eten. Hier wordt wel alcohol geschonken. Zo’n hotel aan het strand met diverse typen restaurants en voor het hotel een trap met spuitend water dat voortdurend van kleur verandert.

Bijzonder om je te realiseren dat dit het leven is van je zoon met al die luxe en vanochtend bij het zwembad van het appartement een cappuccino terwijl veel mensen zonnen en zwemmen. Het is weekend. Zoals Tim zegt door de week werk ik en in het weekend heb ik voortdurend vakantie!

Het weer is heerlijk, 30 graden maar geen luchtvochtigheid, alleen midden in de zomer gaat het hier naar 45 graden.

We rijden vandaag naar het zuiden. Onderweg konen we langs de fabrieken waar de olie geraffineerd wordt, het stinkt er en het ziet uit als de Botlek.

het is onderweg naar de binnenzee van Qatar en de zandduinen, waar je alleen met een 4x4 kunt rijden. Voor we arriveren bij het einde van de asfaltweg zijn er links en rechts kleine nederzettingen , stacaravans en daarbij quads en strandbuggy’s. Want links en rechts zijn er zandduinen, waar deze voertuigen tegen op racen.

Dus spannend en het werd een avontuur. Ank deels achter de stuur, het voelde alsof ze de rally van Dakar reed. En eerst een heel brede harde zandvlakte, waar gescheurd kan worden, langzamerhand meer zand en heuvels. En een grote groep kamelen die daar in het wild leeft.

Na 1 uur rijden komen we bij de binnenzee. Aan het einde zijn de zandduinen hoog en prachtig golvend. Bloeiende bloemen cactusachtigen. Nu gaat Tim rijden en ik filmen.

Hij neemt een steile heuvel raakt vast en van afstand lijkt het alsof hij omkiept zo scheef staat hij. Van dat filmpje is niets terechtgekomen want ik zag het gebeuren.

Vooruit en achteruit geen beweging in te krijgen. En wat nu, Tim heeft nog een poging gedaan om de banden uit graven maar het lukte niet. Wat nu daar sta je dat nog maar een halve liter water, volop in de brandende zon.

Maar als de nood het hoogst is is de redding nabij. Een zandbuggy en een pick-up komen eraan en jawel hoor gelijk wordt al het touw eruit gehaald en na even manoeuvreren trekken ze de auto eruit. Dus in een maand en uit de sneeuw en uit het zand getrokken!

Nu verder door een zwaarder tracé veel los zand. En steil omhoog. Ik vond het echt een beetje eng! Maar wel bijzonder en dat dit zo allemaal kan. De ,an die ons eruit haalde vertelde dat hij er elk weekend is. Wij denken dat die stacaravans weekendhuizen zijn. Bij het begin van het zand is er een station waar je lucht uit je binden laat halen voor de het zand in gaat en als je terugkomt pompen ze de banden weer vol. Een generator

Nou ik denk dat we wel 60 km km gereden hebben. Veel benzine verstookt want de auto moest flink trekken.

Terwijl we weer terugrijden naar Qatar gaan we langs in een park gelegen aan de zee tegenover de skyline van Doha en daarna Indiaas eten. Verrukkelijk een tentje dat Tim al ontdekt had.

Morgen wordt een Doha dag met zwemmen, museum en gebouwen fotograferen althans ik.