Maandag 25 mei Liijang
Overdag rondneuzen in Liijang , theeceremonie en Naxi eten
Om te beginnen wil ik jullie laten weten dat we de reacties erg op prijs stellen. Altijd toch even kijken of er reacties zijn. En opvallend veel reacties die blij zijn dat ze zelf niet hoeven en
het nu toch een beetje (gratis) meemaken.
Even rust vandaag, Ank heeft nagenoeg de klok rond geslapen, ik werd toch om 06,00 wakker. Tijd voor het blog en de foto's. Totdat Ank om 08.00 gewekt door de wekker ook moest opstaan om nog te
kunnen ontbijten.
Velen van jullie vragen zich af hoe en wanneer ik dit doe. Alle verloren momenten (zoals nu bij een wijntje op de slaapkamer ipv een boek lezen) pakken.
En ik hoef niet steeds te denken: " oh dit moet ik niet vergeten" want ik heb het opgeschreven. Ook is het een kapstok als je het terugleest om herinneringen op te halen. Tevens is het behulpzaam
om naderhand foto's te kunnen plaatsen.
Thuis plak ik alle blogs in word achter elkaar en klaar is mijn reisverhaal.
Ontbijten op ons gemak. Tegen twaalven het centrum in gelopen om bij CAFE PRAGUE een goede cappuccino te nuttigen. Advies van onze reisleider. Ik heb er ook een heerlijk aardbeien sapje genomen.
Puur natuur.
Wat is het hier bijzonder. Hoop dat de foto's voor zich spreken. Allemaal smalle straatjes geen verkeer, en allemaal winkeltjes. Alles van hout en overal treurwilgen en bougainville, heel helder
paars.
Ons hotel is ook zo authentiek. Allemaal hofjes met binnenplaatsen. 4 kamers beneden en 4 op de eerste verdieping. Mooie straatjes tussen de hofjes.
En leuke winkeltjes met souveniertjes o.a. thee, allemaal bloemvorm, producten van Buffalo leer, zilver, en sjaals, maar ook kleding en jambai instrumenten.
Meisjes zitten die Jambai's te bespelen.
Er zijn in deze plaats nagenoeg geen Europese toeristen. Onze groep komt elkaar voortdurend tegen. Negroïde mensen zie je helemaal niet.
Een van onze groep vertelde dat we ergens naar toe moesten en daar zou een terras zijn boven op een huis waar je over de stad kon uitkijken. Gevonden en we vroegen aan de dame die voor in het
huis tv zat te kijken of we naar boven konden lopen. 2 steile houten trappen op. En inderdaad boven een prachtig uitzicht. Maar wat bleek bij het naar beneden lopen zagen we allemaal kamertjes
met een bed en een stoel en op de muur schilderingen. Ank zei: volgens mij een hoerenkeet. Dat hebben wij weer als er geen gids bij is.
Om 17.30 treffen we elkaar weer in de lobby van het hotel. We gaan lopen naar de theeceremonie en het avondeten voor diegenen die dat gekozen hebben in Naxi stijl, speciaal voor ons gemaakt. Een
deel van de groep die dat niet willen kan dan Chinees eten.
De theeceremonie schijnt in China eenvoudiger te zijn dan in Japan. De chinezen gaan voor de kwaliteit. Deze regio is bekend om zijnPu-er
thee ( weet niet of ik het goed schrijf en kan hier niet googelen). Bijzonder 2 dames, de een maakt en schenkt de thee, de ander vertelt in het Engels de achtergrond. Deze thee komt niet van
struiken maar van oude bomen. We proeven eerst niet- gefermenteerde thee daar wordt je wakkerder van, dus drinken voor het eten. Daarna gefermenteerde thee waar je rustig en slaperig van wordt. De
3e thee is zwarte thee speciaal voor de lever.
Over thee gesproken, als je reist zie je nagenoeg alle chinezen lopen met bekers van glas/kunststof. Er drijven theeblaadjes in en wordt
steeds bijgevuld. Op treinstations en luchthavens zijn er tappunten voor koud en warm water.
Pu-er thee wordt in plakken verkocht en wordt net als wijn beter van smaak als het langer blijft liggen. We hebben zo'n plak gekocht.
Op naar het Naxi eten. Tja wat eten we, gebakken bloedworst, gebakken varkensvlees met daaronder gefrituurde munt. Die munt zo smaakte heel lekker. Kikkererwten geperst en gebakken. Soort
pannenkoekjes zoute en zoete variant.
Overigens op de eerste verdieping van een klein huisje. Een soort kippen trappetje op om boven te komen. Er hangen allemaal mooie Chinese lampen.
