mariannemulders.reismee.nl

Laatste dag Beijing Hutong en tempels

14 mei donderdag

De opera bleek toch iets anders dan verwacht aldus Ank. Ik ben niet mee geweest. Eerst de make-up en alle uitleg daarbij en daarna in de show veel kung fu en dan zingen op hoge tonen. Ik noem het kattengejank.
Samen met Trees ben ik gaan kijken naar het gebouw van Rem Koolhaas. De tv toren. Heel hoog en spectaculair. In de omgeving worden veel nieuwe gebouwen gebouwd. De nieuwe skyline staat overal al aangeplakt en net als in Dubai vorig jaar allemaal hoge bouwkranen. Maar er was veel smog. Spitsuur en je zag de grijze rook hangen. Je proefde de rotzooi. En mijn mondkapje lag in het hotel.
De donderdag begon ook weer vroeg. Op naar de Hutongs. Dit zijn de oude wijken in Beijing. Eerst werden we gedropt in een grote foodmarket. Wat ik daar heb gezien aan groenten, fruitsoorten, vlees en vis was bijzonder. Een voorbeeld ( hoop ook de foto te kunnen sturen) waren zwarte kippen, krekels in kooitjes etc.
In de hutong aangekomen staan riksja's klaar. We worden rond gereden. Op zich voor ons niet heel bijzonder. In veel Aziatische landen lijken deze wijken op elkaar. Extreem veel electriciteitsdraden, tegenwoordig internet en tv kabels buiten aan de huizen. In deze wijk ook veel openbare toiletten, de badhuizen schijnen recent te zijn verdwenen. Vlak voor de olympische spelen 2008 zijn in de Hutongs alle kolenkachels vervangen door electriciteits kachels. Beijing wilde als het ging om de uitstoot aan de wereld laten zien dat ze ook vorderingen maakten. De Chinese gids vertelde dat zij als jong meisje bij -15 graden naar het badhuis moest en voor je werk stond je daar in de rij.
We bezochten een huis in de Hutong met een binnenplaats zoals bij alle traditionele huizen. In deze wijk is er een beltoren en een trommeltoren. Er was destijds geen klok. Hoog in de trommeltoren (70 treden) werd op de trommels geslagen. 2 maal per dag, bij openen van de muren/deuren 's ochtends en bij sluiten. Om de twee uur werd er gebeld in de bel toren. Beide gebouwen liggen op de hoofdader door Beijing.
Na dit bezoek weer in de bus en verder voor 2 bezoeken. De tempel van Confucius en een boeddhistische tempel. De Chinezen hanteren in hun opvoeding nog steeds onderdelen van de leer van Confucius.
De boeddhistische tempel was wederom een groot complex. Steeds een plein waar wierook verbrand werd en gebeden en dan een ruimte met diverse soorten Boedha's De Boedha's werden per gebouw steeds hoger, de laatste was 28 m hoog en uit een boom gesneden. Een prachtige locatie met oude bomen, knoestige stammen en fris groene voorjaarsblaadjes. Binnen mocht je de Boedha 's niet fotograferen.
Nu op naar het treinstation. De reisorganisatie heeft natuurlijk de treintickets geregeld.
Het is een hoge snelheidslijn 850 km overbruggen in 4 uur tijd.
In de bus worden de tickets uitgedeeld inclusief erop je paspoortnummer. We krijgen instructies over de check in en het leukste het uitstappen. De trein stopt 2 minuten en in die 2 minuten moeten er in ons geval 20 mensen uit ieder met een zware koffer en tas. En ze wachten niet. De groep wordt verdeeld over 2 uitgangen etc. Snelheid is geboden! Het land waar we langsrijden is de provincie waar veel industrieën zitten aldus de gids.
Maar we zitten nu in de trein na een bijzondere ervaring in het treinstation van Beijing West. Het leek wel een grenscontrole. Eerst paspoort, dan bagage door een apparaat. Op naar de wachtruimte. Nou je kunt wel zeggen een voetbalveld. En zwart van de mensen. Wachten, want je mag pas door de poortjes 20 min van te voren. En dan is het duwen geblazen. De trein staat er al, rijtuignummer 2 en we hebben plaatsen in rijtuig 11. Dus dat is flink doorlopen over het perron. De stewardessen lopen rond met veger en blik en poetsen de vloer nadat iedereen zit.
De trein rijdt max 297 km.
En het uitstappen strak geregeld. 21 personen en 21 koffers met ieder voor zich nog handbagage. We zijn verdeeld over 2 portalen om de snelheid te bevorderen. Er ontstaat een lacherige enigszins nerveuste sfeer. Halen we het? er ging een gejuich op toen iedereen met alle bagage buiten stond.
Nu zitten we voor 2 nachten in Luoyang. Een stad met anderhalf miljoen inwoners. In het luoyang grand hotel op de 17e verdieping.
met volgens mij goed internet dus ..... foto's

Reacties

Reacties

Leonie

Arme meiden, slapen jullie goed? Ik wordt moe als ik het lees: al die mensen, toch stressen en lichamelijk wordt er veel gevraagd. Ach, de adrenaline zal dit allemaal wel compenseren. Maar hoe anders dan de rust van Nieuw Zeeland!

Hans

Vroeger was de zorg zit mijn haar wel goed. Tegenwoordig is het: Hebben we (snel) internet. Ja die Chinezen kunnen heel strak organiseren.

Ik heb de Hutongs nog in de originele staat gezien in 2006. Men sprak er toen over dat we de laatsten waren kort daarna is er veel afgebroken en aangepast aan de nieuwe tijd.

hanneke schuit

Veel openbare toiletten schrijf je....plastuitjes al nodig gehad?
Dat duwen en mensen massa's doet me denken aan onze grensovergang naar Kazachstan. Ik leef met jullie mee. Dikke kus

Marianne

Veel isver gebeurd om tijdens de olympische spelen Beijing te laten shinen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!