Zondag 13 april 2014
Even nog naar Akaroa gereden, leuk heel klein plaatsje.
Ook op zondagochtend 9.00 uur zijn er allerlei cafeetjes open met de heerlijkste taartjes.
En wat je hier veel ziet is buiten de deur ontbijten, zeker op zondag, met de hele familie. Op de terugweg richting Christchurch konden we kiezen voor de toeristische route. Deze weg gaat dan boven over en op verschillende punten kun je dan afdalen naar de verschillende baaien aan de noordzijde van de landtong. Dit hebben we niet gedaan, maar de uitzichten waren toch wederom bijzonder van heftige mist naar laaghangende mist en uiteindelijke prachtig uitzicht.
Aangekomen in Christchurch naar de camping dichtbij bij het inleverpunt van de campers.

Grappig is het dan om te zien dat rond Christchurch en rondom Auckland mensen op campings spullen in of uit koffers pakken. Zich installeren of de boel schoonmaken. Hier zijn er eigenlijk 2 belangrijke manieren van reizen: per camper of een huurauto en dan van die huisjes op de campings die zijn er overal. Wat mij nog wel bezighoudt is, wat zal een ander die Nieuw-Zeeland gaat bezoeken anders, meer of verschillend zien. Ik heb mijn visie, onze interesse sfeer beschreven.
Maar wat kun je ook heel goed in Nieuw-Zeeland doen: vissen, paardrijden en nagenoeg elk gehucht heeft een golfbaan. Er zijn veel kleine winkeltjes, galerietjes, met enorme verschillen van moeders breit tot en met potten bakken, schilderen etc.
Beperkt hebben we iets bezocht, maar je kunt je hart ophalen als je dat zou willen.
De dorpen stellen niet veel voor en eigenlijk de steden ook niet zo. Met Dubai, Singapore en Sydney als toppers, was het ook wel moeilijk.
Dorpen zijn eigenlijk net zo als in Amerika. Een paar winkeltjes een straat met losstaande houten huizen en een klein kerkje. Soms een benzinepomp, een supermarkt (Four Square) en altijd informatie over de streek.
Het is voor toeristen wegwijzers, folders, routes etc. fantastisch geregeld.
Ook zijn er veel campings, wij zaten volledig buiten het seizoen en hadden nooit problemen, maar het schijnt van december tot en met februari zo te zijn dat je voor de druk bezochte plekken moet reserveren. Nou als iemand hulp nodig heeft bij het boeken en regelen, bij deze. We zijn benieuwd of het nog mensen geïnspireerd heeft tot het ook willen bezoeken of gaan bezoeken van Nieuw-Zeeland.

Maar nu Christchurch maandag 14 april.
Voor het inleveren gebeurde er nog iets bijzonders. Vlakbij het vliegveld stond veel politie. Wij werden als eerste voor de rotonde stil gezet. Alle aanvoerwegen werden geblokkeerd en ik dacht het al William en Kate komen eraan. En jawel ik stond vooraan en heb de auto gefotografeerd.
De politieagent benadrukte nog hoe good my timing was!!!

Het inleveren ging snel, een terrein met wel 100 campers schatting. Taxi naar het hotel.
Heerlijk ruimte, een schoon bed, eigen toilet douche etc. we waren er aan toe.
Bij de receptie van het hotel waar de plattegrond van Christchurch werd uitgereikt werden we min of meer gewaarschuwd, waar ga je naar toe het centrum van Christchurch ligt plat na de aardbeving. Oke maar we wilden toch de stad in.
Ongelooflijk hoe zo'n enorm gebied eruit ziet. Overal verlaten gebouwen met gaten in de ramen, hele stukken alleen maar puin, op sommige plaatsen worden gebouwen afgebroken. Op andere plaatsen staan er al nieuwe. Overal hoogwerkers en kranen en er werd water gespoten voor stof. Veel straten zijn met pylonen afgezet, omdat er verzakkingen zijn.
De beroemde kathedraal van Christchurch aan de kant van het altaar een groot gat. De vogels zitten op de spanten, die je ziet. Wat een enorm gebied en wat ook na 3 jaar een ravage. Ze spreken over een planning van 15 jaar verder om dit weer op te bouwen.
In het hele gebied zijn er herinneringsplaatsen en kunstuitingen (foto's).
Er kwamen ongeveer 200 mensen om en ik begreep van de taxichauffeur de helft van de slachtoffers viel omdat ze werkten in een gebouw dat ondeugdelijk was en waar geknoeid was met de voorschriften m.b.t. bouwen. Het stof zit in mijn mond. Ank moest aan Enschede denken en de vuurwerkramp en ik dacht aan de plaatjes, die ik gezien het van het centrum van Rotterdam na het bombardement. Ik heb allerlei vragen, veel mensen zijn hun bedrijven kwijt, hun huizen kwijt.
Indrukwekkend en heel deprimerend. Tegenover natuurfenomenen staat de mens nog steeds machteloos. In dit gebied doen zich heel veel aardschokken voor. Er zitten onder Christchurch en omgeving wel 100 breuklijnen.

Dinsdag 15 april
Wat willen we nog zien? het museum van Christchurch en het earth quake centre. Naast alle zaken over geschiedenis, Maori tradities etc. heeft het museum een aparte vleugel over alle vogels van Nieuw-Zeeland. Het zijn er veel waarvan wij er maar weinig hebben gezien. Tevens was er een wisselexpositie met street art gravity. Mooi en kleurrijk. Het was mega druk in het museum, veel schoolklassen en moeders met kids. Er was een heel grote experimenteer ruimte waar kinderen van alles konden doen.
Op zoek naar het nieuwe winkelcentrum dat weer is opgebouwd om te lunchen.
Maar wat zagen we: het nieuwe centrum is volledig opgebouwd uit containers in allerlei maten en met allerlei kleuren. Het zag er mooi uit, maar je mag het voor je gevoel niet mooi vinden omdat je weet wat voor ellende eraan vooraf gegaan is.
Nou dat hebben we in het earth quake centrum nog eens extra gezien.
Omdat er op veel plaatsen videocamera's hangen waren er daar filmpjes van dat moment.
Mensen lopen over straat en opeens zie je aan hun reactie dat ze iets voelen en naast hen stort een groot gebouw volledig in. Overal stof en dezelfde beelden als toen de twin towers naar beneden kwamen.
In het centrum was er een film te zien waar mensen hun verhaal vertelden. En dat het geluid van wat er op zo'n moment gebeurt je blijft achtervolgen. En waar is mijn man, mijn kinderen etc. Toeristen schijnen op zo 'n moment te zeggen: " oh een aardbeving!" Mensen uit Christchurch zeggen: "oh het is een 7.2 or......6.4."
Nou vanavond bij een Thais restaurant eten en alvast in oosterse sferen komen. De taxi is besteld om 04.00 en het vliegtuig vertrekt om 06.35 met een tussenstop in Sydney naar Den Pasar.
Tot het verhaal vanuit Bali.