Voordat het reisverhaal weer begint even een dank je wel voor alle reacties, het mooie gedicht over the red hat ladies, kijk vooral bij de foto's van de west Coast daar staat het bij de foto van de dames. En iedere reactie over de kop van het land en de kaalheid maakt dat we steeds nieuwsgieriger worden. Ik vind het heel jammer dat ik dat proces niet heb kunnen volgen en fotograferen. Het heeft jaren geduurd voor ze begonnen en precies in die 2 maanden dat wij weg zijn, gebeurt dit. Nou gaat er natuurlijk de komende 2 jaar nog veel meer gebeuren.
Ik begin een beetje reismoe te worden. En ik krijg poetsneigingen. Dat huis waar we continu in leven heeft een goede schoonmaakbeurt nodig, maar zoals altijd vind Ank dat het nog wel kan. Zonde van de tijd zegt zij. Maar het beddengoed gaat in de was of vandaag nog of morgen!

Terug naar Donderdag 27 maart 2014
Vroeg uit de veren want we gaan lopen naar de Frans Jozef gletsjer en dat is een toeristische trekpleister dus voor de bussen. Nadeel van vroeg is dat in deze tijd van het jaar er lang schaduw in het dal was. Heerlijk koel om te lopen maar lastig om te fotograferen. De wandeling stond aangegeven voor anderhalf uur, wij hebben er bijna 2 uur over gedaan. Vlakbij de gletsjer nog even staan te wachten op het zonnetje. En daar sprak ons een Nederlands echtpaar aan dat blijkbaar gehoord had dat ik gevraagd had naar een plek om bloed te prikken. "Oh wat fijn dat u niet in het ziekenhuis bent opgenomen!" Mensen horen halve verhalen en maken er iets moois of in dit geval ernstigs van.
Even over de gletsjers in dit gebied. Er staan overal bordjes over hoe ver de gletsjer al teruggetrokken is en dat is werkelijk verontrustend!!! Het verschil tussen 2008 en 2012 is enorm zie foto. Maar er stonden ook borden vanaf 1750 en dat was 3 km verder. Je ziet, ook vandaag weer, dat er enorme dalen zijn met stenen/morenen, waar vroeger de gletsjertong moet zijn geweest. Het bijzondere hier is dat in het dal er subtropisch bos is en daarbij iets verderop de gletsjer. De gletsjers in Europa zijn indrukwekkender, maar die combinatie met subtropisch bos is weer speciaal. Alhoewel ik de gletsjer in IJsland die doorliep tot in zee het meest indrukwekkend vond. Na de wandeling een dorp verder gereden (25 km) daar gingen we om informatie en terwijl we stonden te wachten werd er een discussie gevoerd over een meer in een buurt en met het prachtige weer van vandaag zou er veel spiegeling zijn. Nou wij ook naar dat meer. Er stond een prachtige foto in het infocentrum met een uitspanning gelegen aan het meer. Na vanochtend hadden we onszelf een gezellige middag beloofd zittend met uitzicht, maar je begrijpt het al gefotoshopt, dus gefopt. Het meer en de uitzichten was 45 min wandelen en ook nog terug. We kozen voor een korte wandeling maar zijn uiteindelijk toch het meer rond gelopen dus weer anderhalf uur verder en de uitspanning hebben we voor gezien gehouden.
Maar ja in dit dorp was er ook nog een wandeling naar een andere gletsjer. We zijn er heen gereden en hebben besloten die derde wandeling maar niet te maken. Maar het was nog een prachtige plek met een klein meertje met groen water. Even een internet mogelijkheid opgezocht om verhaal en foto's van de West Coast up te loaden en toen in het dorp in de namiddagzon een heerlijke pizza gegeten. Eigenlijk jammer, jullie lopen steeds 3 dagen achter terwijl wij hier een dag voor lopen.

Vrijdag 28 maart.
Ja vandaag gaat het gebeuren de Haast pas. Op tijd opgestaan, wat extra vroeg, want de Haast pass heeft openingstijden. Je mag er niet meer door na 18.00.
Het eerste stuk nog langs de West Coast met laaghangende mist. Wij mopperen dat we op die pas met al die mist geen uitzichten zouden hebben.
Om 10.00 uur in het plaatsje Haast aan de koffie. Nou hoe kan ik jullie laten mee beleven hoe zo'n koffie tent in elkaar steekt. Laag gebouwtje gelijkvloers met van die schuifpui deuren. Bij binnenkomst warm en ruikend naar fish en chips, wat ze ook verkochten. Moeders, grote brede vrouw, schenkt de koffie, volgens Ank slootwater. Formica tafeltjes, grote tv aan de muur, aangebouwd een soort van serre, waar bij drukte veel mensen kunnen zitten.
Tevens was het een motel, dus ik ging naar het toilet, schuifpui aan achterzijde open en dicht en erachter weer een apart hok en er vlak achter een houten huisje ( het motel).
Maar je kunt er heli vluchten boeken, er staan folders over de streek en op de tv draait een promotie filmpje. Je bestelt de koffie aan de balie en betaalt, dan krijg je een standaard mee 30 cm hoog met een nummer erop en de koffie wordt dan bij je gebracht. Wij krijgen dan nr 42 terwijl we naast nog 4 anderen de enige gasten waren. Overal dezelfde procedure.
Nu naar de pass. Wij rijden een bochtige weg door een vlakte met morenen een rivier, maar er komen geen haarspeldbochten en het gaat nauwelijks omhoog. Ik zeg tegen Ank: "Nou moet het toch beginnen want we hebben volgens mij de kilometers al gereden. "
En jawel hoor daar komt een bordje Haast pass. We waren er al! Kun je nagaan ik denk bij pass, aan dingen als op pashoogte komen, klimmen, haarspeldbochten etc. Maar waarom is die weg nou zo gevaarlijk dan? Wat blijkt, bij regen komen er stenen en modder van de steile zijwand naar beneden. We moesten nu op een plaats ook 15 minuten wachten (file) omdat ze met een reparatie van de weg bezig waren en er kon maar een auto tegelijk door. Wel knapte het weer gaande weg op. De mevrouw in het café had al gezegd dat het aan de andere kant totaal ander weer kon zijn.

Vlak na de pass kwam er een bord, Blue Pools. Even kijken, wandeling van 20 min heen en 20 min terug en het was een bijzondere plek waar er in een bochtige rivier poelen lagen. Prachtig groen/blauw. En ons dagelijkse verplichte wandeling hadden we gelijk te pakken.
En dan verschijnt er het enorme Wanaka lake. Rondom het meer vooral rijzige wanden/ bergen van steen. Je rijdt er een tijdje langs dan weer het land in en kom je uit bij een ander groot meer. Ik zal jullie al die namen besparen. En weer terug naar het Wanaka. Deze keer hadden we op internet al een camping uitgezocht waar we 2 nachten gaan blijven. De camping ligt buiten het dorp en we moesten wel 4 km over een ongeasfalteerde weg met van die ribbels/wasborden, maar nu hebben we dan ook een prachtig uitzicht. Het dorp Wanaka is een echt toeristenplaats met winkeltjes en kroegjes. Veel jongelui en een strand.

Vandaag zaterdag 29 maart blijven we nog een dagje op deze camping.
De temperatuur is heerlijk 23 graden, maar het is grijs. Maar niet grijs zoal in Nederland, hele lichte bewolking waar de zon half doorheen schijnt. Rondom ons heen is alles dor, de borden die hier gebruikt worden voor risico op brand staan op de hoogste stand.
Het beddengoed wordt vandaag gewassen, alles zit al in de droger. Morgen zondag 3 weken in de camper. Maar wij zitten beiden helemaal onder de muggenbeten of nog van de zandvlooien en ik heb ook het idee, volgens Ank kan dat niet, dat ze in mijn bed zitten. We hebben beiden vreselijke jeuk! Advies is hier overal lange broeken aan, sokken en je armen bedekken. Terwijl het temperatuur is om korte broeken etc. te dragen.
Er is ook een vraag gesteld over zwemmen, maar hier aan het meer kun je prachtig zwemmen maar je wordt lek geprikt. Dus weer niet zwemmen. Insmeren helpt nauwelijks. Oh ik merk op zo'n reis weer dat ik een luxe type ben. Maar ja een ander blijft om die reden thuis. Maar ik wil graag een hoop zien dus moet ik af en toe ook een beetje afzien!

In de namiddag hebben we een wandeling langs de rivier gemaakt de Clutha, die hier bij de camping uitmondt in het meer. Deze wandeling is ook weer lang 46 km in totaal. En dit is tevens een mountainbike pad, heuveltje op heuveltje af. En we kwamen veel hardlopers tegen. Je kunt die mountainbikes op deze camping ook huren. Maar we zijn niet van het fietsen. De vegetatie is hier totaal anders dan aan de West Coast, er staan cypresachtige bomen die prachtige herfst kleuren hebben of zijn het gewone populieren? Ik denk van niet want in nederland heb ik die nooit zo fel geel gezien. En alles is zand, dus i.p.v. vocht en modderachtige stuift het zand rond je heen vooral als er weer fietsers langs komen. Voetgangers hebben voorrang staat ook aan het begin aangegeven en alle fietsers verexcuseren zich.
Morgen gaan we naar Queenstown.