14 en 15 september

Ketchikan, Zeedag en ontschepen.

Vandaag in Ketchikan. De meest zuidelijke plaats van de cruise. We moesten tenderen!

Dus in een kleine boot naar de haven. Je denkt hoe krijgen ze zoveel mensen verplaatst maar het verbaast ons. Het is een geoliede machine. En 4 tenderbootjes die op en neer varen . We schatten dat er 40 mensen in kunnen.

Wij hadden onze eigen excursie via Get your Guide geboekt . Groot succes. We werden met z’n drieën rondgereden door de gids die veel kon vertellen. We kwamen bij de eerste zalm trap ooit gemaakt in Amerika.

De route van de zalmen gevolgd die hier tegen de stroom opzwemnen, de mannetjes gaan voor en maken de plekjes klaar en de vrouwtjes liggen daarin hun eitjes en zij daarna het zaad. Dan zwemmen ze verder en ze sterven daar allemaal tussen 3 en 7 dagen. De jonkies zwemmen in het voorjaar weg en blijven een aantal jaren weg maar komen altijd daar weer terug. De gids vertelde dat in augustus als het warm is het hele dorp stinkt naar rotte vis . Brrr. Bij een van de stops vlogen prachtige blauwe vogels. Het blijkt de Stellers gaai te zijn. Leonie heeft een Vogelaar in haar omgeving waar ze deze vraag aan gesteld heeft.

Daarna naar het totempalen museum. Indrukwekkend! De gids vertelde veel over de totempalen.

Er zijn 3 soorten totempalen. De een vertelt een verhaal, het andere type wordt gemaakt voor een bepaalde persoon en het 3e soort is het familie verhaal. Ik wist niets over dit onderwerp behalve dat het in een indianencultuur hier in Noord-Amerika een rol speelt maar na vandaag een stuk meer.

Het was het Potlatch totem park met veel originele native Amerikaanse palen en ook een nagebouwd familiehuis met de totems erin.

Er woonden daar dan rond de 60 mensen met in het midden een vuurplaats. En een klein gat waar men doorheen kroop. Aan de binnenkant zat dan iemand bij het gat en als er een vijandelijk iemand probeerde binnen te komen dan hakte men zijn hoofd eraf.

Op een plek is er een totempaal van 6 meter in de afgelopen periode gecarved door Brita. Zij is een kunstenaar gespecialiseerd in totempalen snijden . Het hout is vaak red ceder. Zacht en olieachtig.

Het was een regenachtige dag maar de sfeer daardoor bijzonder. Prachtige souvenirs winkel met mooie kleine totempaaltjes . Twijfel twijfel toch geen echte handgemaakte gekocht . Waren duur !

15 september Zeedag

Vannacht ging de klok weer een uur vooruit.

En we waren gewaarschuwd dat de zee erg onrustig ging worden .

Dus maar een pilletje genomen. En midden in de nacht rond 03.45 ging de speaker aan: “brand in een dames toilet op de 3e verdieping.”

Schrik ! En nu …… rechtop in bed. Dan komt nog een keer zo’n bericht. En na 15 minuten gelukkig het bericht dat de kabel die smeulde gelokaliseerd is en daarna geen vlammen meer. Dan nog 2 berichten met excuses en dat iedereen rustig kan gaan slapen.

Maar het is tot 15.00 uur stormachtig gebleven, dus slechte dag gehad ondanks pillen.

Naast eten nog 2 keer in het theater gezeten. De ene keer een presentatie en film over wat er allemaal moet gebeuren om zo’n schip met 2600 passagiers te laten draaien . Inclusief alle evenementen etc. Er zijn hier aan boord tussen de 900 en 1000 man personeel.

Ongeveer 45 nationaliteiten en ook de gasten vertegenwoordigen 65 landen.

‘S Middags nog naar een film over de Holland Amerika lijn, die dit jaar 150 jaar bestaat. Overigens inmiddels volledig Amerikaans begrijp ik.

Vanavond gaan we nog een keer eten bij Rudy’s en om 00.00 moeten de 2 koffers buiten in de gang staan.

Zaterdag 16 september

Zitten inmiddels in het River Rock hotel in Richmond. Op 9 minuten rijden van het vliegveld in Vancouver.

Even over het ontschepen: zo’n woord dat veel mensen zullen kennen maar nu heb ik het meegemaakt.

Koffers met kleurtjes in gang en tevens konden we in een range de tijd kiezen dat we van de boot af zouden gaan.

Het werd 9.40 laatste shift.

Maar om 9.10 werd onze kleur Pink 3 al omgeroepen. Maar eerst nog ontbijten, kon al vanaf 06.00 uur.

En via de gangway weer op de kade op Vancouver. En daar stond in groepen de diverse koffers op kleur. En laat ik nou ook nog een roze koffer hebben . Dus de mijne en dus ook van de anderen was zo gevonden.

Complimenten voor de HAL. En te bedenken dat s middags deze boot weer afvaart.

Toen in de rij voor de taxi. Met zoveel mensen duurde dat 45 minuten. En na een rit van een half uur naar Richmond waren we rond 10,45 al in onze hotel. River Rock Casino resort.

En nu na wandeling aan de rivier weer aan de lunch.

Morgen vliegen we via Frankfurt met Lufthansa weer 10 uur vooruit in de tijd!

Nou we zullen zien hoe het gaat met medicatie en jet lag.

Maar bij deze neem ik hier afscheid.

Bedankt voor het lezen en voor de reacties.

Wellicht tot nog een keer ….. voorlopig geen plannen .