Het laatste deel van onze laatste busjes reis

Op de18evertrokken uit Zwitsers Normandië.
Op naar Camembert. De plaats en centrum van de camembert productie met een echt camembert museum. Eigenlijk wist ik niets over deze kaas maar na dit bezoek duidelijk meer.

De camembert is wereld beroemd geworden in de eerste Wereldoorlog . Hij schijnt overal op de wereld gemaakt te worden. Camembert is geen beschermde titel. Wel wordt in deze regio een Normandische keurmerk gevoerd. Dus echte camembert uit Normandië, waar de camembert oorspronkelijk vandaan komt. Er waren 4 grote families die deze kaas maakten en die merken genoemd naar de families worden nog steeds gemaakt. Daarnaast zijn er 4 soorten camembert afhankelijk van het stadium van de rijping. Het is een rauwmelkse boerenkaas.

De gids in het museum, een Nederlander, vertelde over hoe het zit met eten en wanneer uit de koelkast halen en hoe lang buiten de koelkast. Tevens blijkt de houdbaarheid maar kort te zijn.

Na dit bezoek aan een verrassend museum hebben we ervoor gekozen om op de dichtstbijzijnde camping ten zuiden van Rouen te gaan staan en dan kijken of we een plekje op een gewone parkeerplaats kunnen vinden voor het bezoek aan de stad.

19 septemberIk had een grotere parkeerplaats op internet gevonden maar die bleek bij er naar toe rijden niet te bestaan. Ja en toen? Dicht bij het centrum rondrijden en zowaar er kwam een plek. 2 plaatsen achter elkaar vrij, dus konden we hem er mooi indraaien. En dan hoe werken die parkeer automaten hier?

Het heeft even geduurd en uiteindelijk met een mevrouw die hielp lukte het. Ik wilde gelijk het maximale aantal uren 4,5 voor 25 euro. Maar dat ging niet ??

Toen zijn we maar gaan koffie drinken en na anderhalf uur terug gekomen en toen wist ik het en hadden we tot 16.30 de tijd.

En volgens de informatie zou dat 25 euro kosten maar ik moest 4 euro afrekenen?? We zien wel.

We zitten gewoon in het centrum. Dus op naar de kathedraal, die overal bovenuit steekt. Maar die niet open bleek te zijn. Overigens aan het einde van de dag wel, toen alsnog naar binnen gelopen. De kathedraal lijkt aan de buitenzijde erg op de kathedraal in Milaan. In Rouen vind je deze in dezelfde stijl. DeCathédrale Notre-Dame de RouenOnze-Lieve-Vrouwekathedraalis een van de grootste en bekendstegotische kathedralen vanFrankrijk. Men begon in de13e eeuw met de bouw en deze werd in de16e eeuw voltooid. In de19e eeuw werd de kathedraal gerestaureerd en verfraaid en kreeg toen ook zijn 151 meter hogegietijzeren spits

Binnen is hij heel somber, smal en veel pilaren. Snap nu opeens heel duidelijk hoeveel meer ruimte het biedt als er gewerkt wordt met de Byzantijnse vorm rond zonder pilaren zoals in Domfront. En wat er gevoelsmatig met mij gebeurde toen ik daar binnen stapte.

Naast deze kathedraal zijn er meerdere grote kerken dicht bij elkaar gelegen in Rouen. Waarvan een tweede ook een gotische is.

Naast de kerken is Rouen bekend om zijn vele, 2000, bewaarde en gerestaureerde vakwerkhuizen. Sommige van rond 1100. Hierdoor is de stad sfeervol. Tevens is er een opgeknapt ‘knevelhuis’ prachtig in Carré. De pest heeft aan heel veel mensen in Rouen het leven gekost.. Ook is Rouen bekend omdat Jeanne D’Arc hier op de brandstapel verbrand is. En ik heb van 12-18 jaar op het Jeanne D’Arc Lyceum gezeten. Dus dat verhaal was mij al heel lang bekend.

Dan het “het gros- horloge” dat geplaatst en gemaakt is rond 1389. In renaissancestijl. Het gros horloge schijnt onderwerp geweest te zijn in schilderijen van Turner. Men denkt dat het nog een van de grootste mechanisme is dat nog steeds bestaat uit die tijd.

Het was net iets te fris voor terrassen. Maar hebben toch buiten bij een echte klassieke Franse boulanger/ patisserie gezeten met heerlijke koffie en 2 mooie gebakjes Franse stijl. De prijs was de helft van soortgelijke traktaties in Parijs enkele jaren geleden.

Zijn ook nog kort het Museum des Beaux-Arts Arts binnen gelopen. Maar het was al rond 15.00 uur en dan is mijn rugpijn al zodanig dat het eigenlijk niet meer te doen is. In de entree hal hingen 3 enorme schilderijen. Indrukwekkend! Maar kon het niet meer opbrengen om verder te gaan.

Dit is een stad die als je van musea houdt prachtig is om te bezoeken.

Er zijn er 10 en we kregen nog als tip dat het ceramiek museum ook bijzonder was. Blijkbaar komt er geel blauwe aardewerk uit deze streek.

Er zijn veel mooie winkels. Kortom na koop van cadeautjes en voor mezelf een tas uitgeput naar de bus.

Zijn toen naar een camping gereden 30 km ten noorden van Rouen.

Veel Engelsen daar. Een soort gerestaureerde boerenhoeve. Er was een restaurantje. Dachten laten we ons verwennen na zo’n dag maar het eten was minder dan basaal . Jammer .

21 september

Vandaag rijdag tot ongeveer 100 km voor Brussel. En s ochtends na een week een klein buitje maar al gauw klaarde de lucht al weer op.

Onder het rijden doen we dan altijd op de terug weg de “evaluatie”. Hoe was het ? En nu ging het vooral over onze keuzes om de camper te verkopen.

Hadden we in het voorjaar tijdens de vakantie nog twijfels, die zijn nu duidelijk weg. Na 6 jaar en ongeveer 75.000 km gereden is dit een mooie periode geweest.

Even voelt het als opgeven van een ultieme vrijheid die niet meer terug komt maar er dient zich toch altijd weer een nieuw perspectief aan .

Meerdere keren kortere vakanties naar heel verschillende wind richtingen en er zijn nog andere ambities, die dan weer aan bod komen .

We vinden rond 15.00 uur een bijzondere camping op een kasteelboerderij landgoed in Honnelles-Raisin direct nadat we de Belgische grens waren overgestoken. Er zijn in deze buurt maar weinig campings.

De mevrouw die ons incheckte was een mopperig type. Ze vertelde dat er veel in de buurt door de COVID failliet is gegaan en zij kunnen ook maar net het hoofd boven water houden. Het chateau de Raisin stelde weinig voor.

En voor ons was dit een stop voor de nacht. Die overigens heel koud was. 4 graden en in de bus onder de 10.

Overigens was er in de wc en douche hok verwarming. Dat is dan wel fijn.

Nu nog 145 km rijden naar Overijse-Terlanen. Vlakbij Brussel daar woont een van de echtparen die mee waren op de Marokkoreis.

We werden heel hartelijk ontvangen kaas, wijn en brood. Daarna hun mooie natuurlijke ecologische tuin bewondert. Zij hebben toevallig in de afgelopen weken ook in Normandië met de camper rondgereisd. En natuurlijk gaat het in dit gezelschap altijd over reizen en de plannen voor de toekomst.

Na de rond wandeling door de enorme tuin kwam er koffie en taart. Keuze uit twee en zoals ik ook gewend ben uit mijn jeugd in Limburg wordt er altijd 2 punten genomen. Een cheesecake en de andere was een caramel/speculoostaart. Vooral de laatste was heeel zoet.

Rond 17.30 en na een heel gezellige middag nog 150 km naar huis.

Hier en daar een klein file maar om 19.00 uur staken we de sleutel in het slo van de voordeur.

Vanochtend 22 september zijn we begonnen met de bus uitruimen maar daar hebben we deze keer meer tijd voor nodig want door de verkoop moet nu alles eruit. Maar ik ben nog niet klaar met schrijven want as 27 september gaan we voor een week onder andere naar Lissabon. Deze keer vliegen als ten minste onze vlucht niet geannuleerd wordt want we vliegen via Schiphol Dus tot schrijfs! En bedankt voor alle reacties.