Weer gestart met camperen oftewel kamperen. Op woensdag 22 mei naar Enschede. Gezellig naar zus en zwager omdat Enschede ook op de route ligt. Op woensdag is oppasdag. Dus ons kleine neefje ook weer gezien. En daar voor de deur in ons campertje geslapen. ‘s Ochtends in Enschede gestemd. Moesten daarvoor in Dordrecht een kiezerspas aanvragen. Op het stembureau keken ze raar op. Hoezo? Dit komt blijkbaar niet zoveel voor.

De grens over en dan begint de vakantie op de 23 ste.Wat zijn de raststattes op de autobahn vergane glorie. Duitsland was daar 30 jaar of misschien al langer voorloper in. Maar nu! Brrrr. Veel bruin, oude toiletten, vooral de buitenboel niet onderhouden. Rond 14.30 hadden we al genoeg van het rijden na 400 km en besloten een camping te zoeken. Wat is de campercontact app toch handig. Toets een plaats in en zowel campings als camperplaatsen verschijnen in beeld met info van diverse mensen die er gebruik van gemaakt hebben.Dit gebied ten oosten van Hamburg en voor Schwerin, waar we morgen (zaterdag 25 mei) naar toe gaan, bestaat uit veel meren. Wij zitten nu aan de Ratzeburger See plaatsje heet Bucholz. Het is een terras camping. Terrasje met uitzicht op het water en de mogelijkheid om te zeilen. En een mooi wandelpad langs het water waar we vanochtend natuurlijk gebruik van hebben gemaakt.

Maar eerst ordnung geschafft in onze zooi. Want thuis gaat het als volgt: “Oh dit moet ook nog mee! Heb jij gedacht aan? Maar dan staat nog veel in de loopruimte. Wandelen op een nieuwe route is altijd leuk. Het pad slingert langs het water, veel groen en riet aan de oevers. Hier en daar een ligweide en zwemmogelijkheid. Of daar waar richting het dorp Buchholz huizen liggen, hebben mensen prive toegang tot het meer met vlonders. Overal kleine zeilbootjes. Geen motorboten. En dan ook een parkeerplaats, heel natuurlijk waar je vrij mag kamperen. Goed te weten, dat zal dus wel op meer plaatsen zo zijn. Op de terugweg via de bewoning/dorp komen we langs een spargelboerderij, even asperges kopen maar dan de verbazing. Wat blijkt! Dit is een megabedrijf. Ik zag het al aan de enorme hoeveelheid parkeerplaatsen. In witte tenten staan gedekte tafels met aan twee zijden banken. Ze verkopen een spargelbuffet 14,50 euro zoveel als je wilt met ham, aardappelen, toetje etc. Wij nemen een heerlijk aspergesoep als lunch. Er kunnen schatten wij zeker wel 150 mensen in. Na het aspergeseizoen gaan ze over op het spanferkelbuffet. Ze houden daar seeluft Schweinen im strohstall. En buiten een enorm terras met kinderattracties en niet te vergeten een winkel waar van alles te koop is en veel zelf gemaakt. Ze hebben ook himberen/frambozen. En daar weer van alles van gemaakt. Van schnaps tot en met olie en azijn. Overal kom je verrassingen tegen waar je ook reist. Nieuwe plekken ontdekken, je laten verrassen is heerlijk. Kosten camping 2 nachten, stroom en plaats 28,50. Zo dus goedkoop.

Zaterdag 26 mei 8.00 de wekker. Eerst nog lopen. 4,5 km. Langs het meer. Het is bewolkt en beduidend frisser. Rijden naar Schwerin. Maar eerst even langs de Lidl in de naast gelegen plaats. In Schwerin blijken dit weekend de havenfeesten te zijn. Kermis, curiosa markt, maar ook een hardloopwedstrijd etc. Dus veel P’s vol maar we hebben een mooie plek gevonden. Door het park dat bij het kasteel hoort zijn we gelopen. Een deel is modern ingericht met een kunstwerk. (Zie foto, poging gedaan om de kunstenaar te googelen maar helaas niet gelukt. Vond wel op internet de video’s van het bezoek aan het kasteel van Alex en Maxima op 20 mei jl. Blijkt dat familie van prins Hendrik daar gewoond heeft. We hebben het binnenplein bezocht maar verder niet echt een rondleiding gedaan.

Even de stad in. Het is rond lunchtijd en lopen tegen café Prag aan. Als je binnenstapt adem je direct de Duitse conditorei in. Oei. Wat een mooie taarten. Dan toch maar als lunch. Ank neemt een Mozart tarte. Chocolade en marsepein. Ik een stuk kwarktaart. Het publiek past bij de ambiance behalve wij! ? Kannetjes koffie en veel dames, maar ook heren, al drinken die dan bier. Ik wist me vaag te herinneren dat dit een keten is. En dat blijkt ook te kloppen. Maar nu moet ik toch iets kwijt. Ook in zo’n enorme zaak kun je niet pinnen. Op de camping waar we nu zijn ook niet en nog op meerdere plaatsen. Als ik vraag waarom weten de dames het niet of slechte verbindingen. Ik merk ook dat ik zo nu en dan geen bereik heb. Maar dan Spanje vorig jaar. Werkelijk overal kon je pinnen. We rijden richting Stralsund. Glooiend landschap met landbouw en stukken bos. Veel meren. Hebben rond 16.00 weer een stop ingelast en komen aan bij een camping. Een oud gebouwtje met op de deur een geschreven briefje welk nummer we moeten bellen. Het is een vast nummer te beginnen met 0. Wat is ook alweer het landnummer van Duitsland? Googelen 49 maar niet zoals vroeger met een 0 ervoor maar met een +. “Ik kom eraan” klinkt een krakende stem aan de telefoon. En dan komt op een zitmaaier een oudere man aangereden. Hij heeft geen voortanden en ik moet ook alles invullen op het formulier want hij heeft ook geen bril meer. En tussendoor lispelt hij dat ik wel de hochseison prijzen moet betalen. Contant 21,50. Duur na de vorige camping. We krijgen een sleutel van het sanitair.

Maar omdat dit weer een camping aan een meer is wilden we weer even lopen naar het meer. Maar waar is het meer? In de achterste rij stacaravans komen we een mevrouw tegen met twee jongens. Ze is ook nog niet zo bekend hier. Heeft net een stacaravan gekocht. Komt uit Berlijn en hier is het heerlijk rustig. Zij vertelt dat je een sleutel nodig hebt voor het hek van de camping. Zij wil wel het hek open make, dan legt ze ons uit hoe we via de weg weer terug kunnen lopen naar de voorkant van de camping. Oké en er is een uitspanning en een visrestaurant. Nou een wijntje in de zon die inmiddels volop schijnt lijkt ons geen verkeerd idee. Maar het loopt anders. Die uitspanning is niet bemand. Ernaast is een zwembad in het meer. In een huis zit op de veranda de ‘badjuffrouw’. Als ik de vlonders oploop om een foto te maken word ik aan geschreeuwd dat dat niet mag. ‘Verordnung’ maar welke vraag ik. Dan blijkt dat je alleen met badpak op de vlonders mag. Een inwoonster die er is met fiets en kind, beiden met helm op, roept dat ze zich wel helemaal uitkleedt maar dan zegt de badjuffrouw dat dat ook niet mag. Ik loop gewoon de vlonder op en maak een foto. Dan lopen we weg. De inwoonster van de gemeente en de badjuffrouw ruziën verder over dat ook zij belasting betaalt en het ook haar geld is. We lopen om over de gewone weg terug naar de camping en dan via de weg naar het visrestaurant. Het is 17.00 uur en ze gaan pas open om 17.30. Dus weer terug naar de camping waar we in de zon witte wijn drinken en asperges met ei en ham eten.

Was een mooie dag en 20.000 stappen verder.13,5 km maar of dat voldoende is voor die taart en de wijn?

?