De afgelopen 2 dagen genoten van dit prachtig stukje Spanje. Deze streek is heuvel en rotsachtig aan de zee met baaien. Het zand in de baaien is grof, op de grens van kleine kiezelsteentjes.

Rondom de baaien direct aan de zee huizen allemaal met kleine balkonnetjes. Soms rijzen ze op uit de cementen muur die aan de rand van het zand gemetseld is. Dan weer iets verder het land in. Nou ja verder... soms een meter waar je dus overeen loopt alsof je wandelt over een stadswal.

Op maandag is het duidelijk veel minder druk. Gisteren, zondag aten de Spanjaarden buiten de deur aan het strand. Er kwam veel vis voorbij, calamara, paella. Ank at een prachtig gebakken tong en ik inktvis in een sausje. En de witte wijn vloeide rijkelijk. De Nederlandse Gezondheidsraad en de richtlijnen over het minimaliseren van alcohol gebruik hebben deze regio nog niet bereikt.

Grappig de kaart was in het Spaans, Engels, Duits en Nederlands. Ik keek bij de nl tekst en toen vlug naar het Spaanse gedeelte en bestelde in het Spaans. Google translate avant la lettre.

Vandaag een stukje (7 km) van de Gr92 gelopen naar de volgende inham en dus het volgende dorp. De Gr92 beslaat ongeveer 1100km en begint in Blanes en dan naar boven. Ongelooflijk bij iedere bocht een ander vergezicht. Struiken bloeien tegen de helling die ver onder ons in zee eindigt. Krom gegroeide bomen die eruit zien als parasols. 20 treden omhoog, dan weer 40 omlaag en als we bij het dorp aankomen moeten we er 140 naar beneden en natuurlijk terug omhoog.

Zitten nu heerlijk op een prachtige terrassencamping aan een glaasje. Gekoeld vanuit ons busje. Wat een luxe.  Morgen vertrekken we een stukje het binnenland in naar het klooster van Montsarrat in een bergachtige omgeving.

Zal nu foto’s gaan plaatsen